Nie zapomnij zajrzeć do sekcji komentarzy na samym dole Potrzebujesz dodatkowej gotówki? Chcesz skorzystać z pomocy znajomego lub członka rodziny? Zastanawiasz się czy powinieneś spisać warunki spłaty na piśmie? Z powodzeniem można sformalizować taką pożyczkę także między osobami fizycznymi. Dzięki temu obie strony będą czuć się bezpiecznie. Jak sporządzić taką umowę pożyczki w rodzinie? Poniżej prezentujemy profesjonalny sprawdzony wzór. Umowa pożyczki prywatnej – forma ustna czy pisemna? Jeśli potrzebujesz dodatkowej gotówki i zastanawiasz się czy sformalizowanie umowy pożyczki w rodzinie ma sens, odpowiadamy – zdecydowanie tak! Powinieneś raczej rozważyć formę zawarcia takiej umowy z osobą prywatną, niezależnie od tego, czy z osobą prywatną czy członkiem rodziny. O ile umowa ustna też jest wiążącą – przepisy kodeksu cywilnego nakazują spisanie takiej umowy w formie pisemnej jeśli wartość pożyczki jest wyższa niż 1000 zł. Sformalizowana pożyczka prywatna – korzyści Co zyskujesz dzięki spisaniu takiej umowy pożyczki w rodzinie lub z osobą niespokrewnioną? Przede wszystkim bezpieczeństwo i niezbity dowód na regulowanie płatności. Niepotrzebne są wówczas relacje świadków lub wskazywanie dowodów potwierdzających słuszność racji jednej ze stron. Nie ma reguły, czy zaleca się formalizowanie takiej umowy między członkami rodziny lub postronnymi – w razie trudności z terminowym uiszczaniem spłaty to właśnie umowa pożyczki stanowi punkt odniesienia. Warto wiedzieć – umowa pożyczki prywatnej może być także bezodsetkowa w przeciwieństwie do kredytu. Nie musi mieć także określonego terminu spłaty. Umowa spisana między osobami fizycznymi jest bezpłatna. Nie trzeba bowiem udawać się do notariusza, aby sporządzić taką umowę, która moc prawną. Wystarczy skorzystać z dostępnych wzorów on-line pożyczek prywatnych lub spisać ją samodzielnie, uwzględniając przy tym poniższe 10 wytycznych. Umowa pożyczki wzór W przypadku pożyczek udzielanych między osobami prywatnymi to kodeks cywilny stanowi podstawę prawną. Pisemna forma pożyczki prywatnej określa warunki udzielenia oraz zwrotu pożyczki. Co powinna zawierać? Wskazanie stron – czyli dane osobowe, adres zamieszkania pożyczkobiorcy i osoby udzielającej pożyczki,, seria i numer dowodu osobistego obu stron. Miejsca i data spisania umowy. Zdefiniowane przedmiotu umowy – wskazanie wysokości pożyczki. Określenie terminu spłaty pożyczki lub rat – dla zabezpieczenia obu stron warto wskazać ostateczną datę spłaty zaciągniętej pożyczki lub przedstawić harmonogram spłat. W przeciwnym razie, gdy taka data nie zostanie wskazana – teoretycznie pożyczka powinna być spłacona w ciągu 6 tygodni od chwili, gdy pożyczkobiorca wypowie umowę. Odsetki – w tym punkcie wskazujemy wysokość oprocentowania lub odsetek, jakie pożyczkobiorca powinien zapłacić od pożyczonej kwoty. Określenie sposobu udzielenia pożyczki oraz jej spłaty – mowa tu o formie gotówkowej lub w postaci przelewu. W przypadku pierwszej opcji należy pamiętać o stosownym potwierdzeniu. Z kolei w przypadku formy przelewy należy pamiętać o podaniu numery konta bankowego, na które ma zostać przelana kwota pożyczki oraz analogicznie – wskazanie numeru rachunku służącego do spłaty. Sprecyzowanie formy wprowadzania zmian – jeżeli obie strony chcą dokonać modyfikacji do takiej umowy pożyczki prywatnej – wówczas należy opatrzeć takie zmiany podpisami pożyczkobiorcy i pożyczkodawcy oraz sformułowaniem „Zmiany niniejszej umowy umowy wymagają formy pisemnej pod rygorem nieważności”. Odwołanie się do przepisów kodeksu cywilnego – to stanowi przykład standardowego zapisu, który wskazuje, że w razie nieprawidłowości lub sporów to właśnie przepisy KC są wiążące. Określenie ilości egzemplarzy sporządzanej umowy – domyślnie przygotowuje się po 1 kopii dla pożyczkobiorcy i pożyczkodawcy. Podpisy obu stron – dopiero podpisanie dokumentów przez obie strony nadaje umowie moc prawną. Takie przypieczętowanie stanowi zarówno dla pożyczkobiorcy jak i dla pożyczkodawcy formę zabezpieczenia. Umowa pożyczki prywatnej – kiedy nie jest ważna z prawnego punktu widzenia? Podczas spisywania umowy warto zadbać o uwzględnienie powyższych punktów – w przeciwnym razie może się okazać, że taki dokument nie będzie ważny. Kiedy to następuje? – brak zgody małżonka – ma to miejsce w przypadku wspólnoty majątkowej, – zabezpieczenie spłaty zaciągniętej pożyczki jest nieproporcjonalnie wysokie – np. w gdy w ramach zabezpieczenia zażądało się nieruchomości o wartości 250 000 zł w przypadku pokrycia pożyczki na 20 000 zł. – umowa zawiera błędy – w imieniu lub nazwisku, numerze PESEL, albo w sytuacji, gdy brakuje podpisu nawet jednej ze stron, – w przypadku gdy pożyczka została przyznana osobie ubezwłasnowolnionej lub niepełnoletniej. Te kilka przykładów określa sytuacje, w których umowa nie jest obowiązująca. Warto zatem wyeliminować takie ryzyko choćby poprzez dokładne sprawdzenie danych osobowych wpisywanych w dokumencie lub upewnienie się, że obie strony złożyły swoje podpisy. Czy umowa pożyczki się przedawnia? Sytuacja przedstawia się tu inaczej w przypadku pożyczek prywatnych oraz pożyczek zaciąganych w chwilówkach i innych instytucjach pożyczkowych. W przypadku tych pierwszych – po zmianie przepisów pożyczka prywatna przedawnia się po upływie 6 lat (a nie 10). Z kolei pożyczki, które zostały pobrane od chwilówek przedawniają się po upływie 3 lat. Profesjonalna umowa pożyczki wzór – gwarancja bezpieczeństwa dla obu stron Jeżeli potrzebujesz dodatkowej gotówki i masz szansę skorzystać ze wsparcia znajomego lub członka rodziny – nie powinieneś się wahać. To korzystniejsza opcja z uwagi na brak odsetek i preferencyjne warunki spłaty. Zarówno dla swojego komfortu i bezpieczeństwa jak i pożyczkodawcy – powinieneś jednak zadbać o właściwe sformalizowanie takiej umowy. Dlatego też przygotowaliśmy wzór takiego dokumentu w postaci 10 niezbędnych cech i punktów, które powinna ona zawierać, aby mieć moc prawną. Zwróć też uwagę na najczęściej popełniane błędy takie jak choćby brak podpisów obu stron czy błędne dane osobowe.

Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Umowa powyżej 500 zł powinna być stwierdzona pismem. UMOWA POŻYCZKIzawarta w dniu ....................... r. w ........................., pomiędzy:............................................. z siedzibą w .................................... zarejestrowaną w Sądzie Rejonowym w ....................................... Wydziale Gospodarczym Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS ............................,reprezentowaną przez:...........................................,..........................................., zwanym dalej Pożyczkodawcą,............................................. z siedzibą w .................................... zarejestrowaną w Sądzie Rejonowym w ....................................... Wydziale Gospodarczym Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS ............................,reprezentowaną przez:...........................................,..........................................., zwanym dalej Pożyczkobiorcą.§ 11. Pożyczkodawca udziela Pożyczkobiorcy pożyczki pieniężnej w kwocie ...................... (słownie ................................) Kwota pożyczki, o której mowa w ust. 1, odpowiada równowartości ................... euro według kursu kupna euro w NBP na dzień podpisania niniejszej Poprzez podpisanie niniejszej umowy Pożyczkobiorca kwituje równocześnie odbiór pożyczki, o której mowa w ust. 1.§ 21. Pożyczkobiorca zobowiązuje się zwrócić kwotę pożyczki w terminie .......................................................................................2. Kwota zwrotu powinna odpowiadać równowartości w walucie polskiej kwoty, o której mowa w § 1 ust. 2 według kursu kupna euro w NBP na dzień zwrotu pożyczki, z uwzględnieniem oprocentowania, o którym mowa w ust. Oprocentowanie pożyczki wynosi ........% w skali Zwrot pożyczki powinien nastąpić przelewem na konto Pożyczkodawcy:Bank .............................. nr ....................-................................5. Za dzień zapłaty strony uważać będą datę uznania rachunku bankowego Zwłoka w zapłacie skutkować będzie naliczaniem odsetek umownych w wysokości 3- krotności ustawowej stopy odsetek.§ 3Pożyczkodawca zobowiązuje się zapłacić z własnych środków podatek od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawarcia niniejszej umowy, według obowiązującej stawki.§ 4 1. Jako zabezpieczenie wszelkich należności Pożyczkobiorcy względem Pożyczkodawcy powstałych z tytułu niniejszej umowy Pożyczkobiorca składa w dniu zawarcia niniejszej umowy weksel in blanco z własnego wystawienia, bez protestu, awalowany przez ..................... poręczycieli oraz „deklarację wekslową” podpisaną przez Pożyczkobiorcę oraz wszystkich Poręczyciele wekslowi muszą przedstawić w załączeniu do deklaracji wekslowej zaświadczenia o wysokości zarobków. Zarobki te nie mogą być niższe niż ......................... złotych miesięcznie. Poręczyciele nie mogą ze sobą ani z wystawcą znajdować się we wspólnocie majątkowej ani we wspólnym gospodarstwie domowym. Muszą również legitymować się dochodami wyższymi niż ...................... złotych Pożyczkodawca ma prawo wypełnić weksel w każdym czasie na sumę odpowiadającą wysokości wszelkich należności powstałych z tytułu niniejszej umowy, wraz z odsetkami oraz kosztami. Może on również weksel O wypełnieniu weksla i jego ewentualnym domicylowaniu wekslobiorca powinien zawiadomić wystawcę listem poleconym wysłanym najpóźniej na siedem dni przed terminem płatności weksla.§ 51. Pożyczkodawca ma prawo wypowiedzieć niniejszą umowę, gdy z powodu złego stanu majątkowego Pożyczkobiorcy będzie wątpliwe, czy pożyczka zostanie zwrócona. W tym przypadku Pożyczkodawcy przysługuje prawo żądania natychmiastowego zwrotu całej sumy pożyczki wraz z bieżącymi i z zaległymi Pożyczkobiorca może rozwiązać umowę z dwutygodniowym wypowiedzeniem. W tym przypadku spłata pożyczki wraz z odsetkami powinna nastąpić ostatniego dnia terminu wypowiedzenia.§ 6Wszelkie zmiany niniejszej umowy wymagają formy pisemnej pod rygorem nieważności.§ 7W zakresie nie uregulowanym niniejszą umową mają zastosowanie przepisy Kodeksu cywilnego.§ 8Wszelkie spory wynikające z niniejszej umowy rozstrzyga sąd właściwy ze względu na siedzibę Pożyczkodawcy.§ 9Umowę sporządzono w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, po jednym dla każdej ze stron........................................... ........................................... Pożyczkodawca PożyczkobiorcaPOBIERZ BEZPŁATNY WZÓR: Umowa pożyczki

Przedłużenie spłaty pożyczki to zmiana terminu uregulowania tego zobowiązania. Warunki przesunięcia ostatecznego terminu spłaty powinny być zawarte w umowie.Jeśli jest to chwilówka, czyli pożyczka krótkoterminowa, czasem można przedłużyć termin jej spłaty. Każdy pożyczkodawca jednak działa na swoich zasadach, dlatego należy

W myśl przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych umowa pożyczki podlega opodatkowaniu stawką 0,5% podstawy (wartość pożyczonej kwoty pieniędzy). W przypadku gdy podmiotem udzielających pożyczki jest firma, która zajmuje się tego typu usługami na co dzień, pożyczki podlegają zwolnieniu z podatku PCC. Obowiązek jego uiszczenia występuje w sytuacji, gdy pożyczka jest udzielana prywatnie, przez podmioty nieprowadzące w tym zakresie działalności. Przyjrzyjmy się dokładnie, kiedy podatek od pożyczki jest nie trzeba płacić podatku od pożyczki?Ustawodawca ustanowił wyjątki w zakresie w jakim obowiązuje podatek od pożyczki, czyli podatek od czynności cywilnoprawnych. Zwolnieniu z opodatkowania podlegają pożyczki udzielane między osobami należącymi do I grupy podatkowej - do kwoty 9 637 zł. Dotyczy to sytuacji, w której pożyczki udzielane są przez małżonków, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i przez teściów. Powyższa kwota jest górnym limitem pożyczki uzyskanej od jednej osoby przez okres 5 dodatkowo możliwość nielimitowanej pożyczki udzielanej przez małżonków, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma, macochę. Nie występuje jednak w przypadku pożyczek między teściami a zięciem i synową. Dla skorzystania z tej możliwości konieczne jest złożenie deklaracji w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych właściwemu organowi podatkowemu w terminie 14 dni od daty dokonania czynności. Dodatkowo należy udokumentować otrzymanie przez biorącego pożyczkę pieniędzy na rachunek bankowy albo rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem od pożyczki a pieniądze od znajomychInaczej wygląda kwestia pożyczek od znajomych. W tym przypadku również zostały uregulowane wyjątki zawarte w art. 9 ust. 10 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podlegające zwolnieniu z opodatkowania PCC. Dotyczy to pożyczek:otrzymanych w kwocie przekraczającej 1 000 zł,z kas lub funduszów zakładowych, funduszów związków zawodowych, pracowniczych kas zapomogowo-pożyczkowych, spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych, koleżeńskich kas oszczędnościowo-pożyczkowych działających w wojsku oraz z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych,utworzonych w drodze ustawy innych funduszów celowych,udzielonych przez wspólnika (akcjonariusza) spółce kapitałowej. Odpowiednie udokumentowanie pożyczkiOtrzymanie pożyczki musi zostać odpowiednio udokumentowane, w związku z tym wpłata powinna zostać dokonana na rachunek bankowy albo rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym. Dodatkowo pożyczkobiorca ma obowiązek poinformować urząd skarbowy o uzyskaniu pożyczki w ciągu 14 dni od jej uzyskania na druku sytuacji gdy wysokość pożyczki przekroczy limit 9 637 zł, podatnik musi sam wyliczyć wysokość podatku do zapłaty, zgłosić na druku PCC-3 oraz opłacić w terminie 14 dni od jej stawka podatku od pożyczkiStawka podatku od pożyczki wynosi 20% podstawy opodatkowania, jeżeli osoba biorąca pożyczkę nie zgłosiła jej w US i nie odprowadziła podatku. Jest to tzw. sankcyjna stawka podatku.

Zdaniem WSA, przy ustalaniu wartości transakcji należy brać pod uwagę umowę (lub umowy), a także należności wynikające z tych transakcji (umowy). Suma tych należności będąca wartością transakcji świadczy o „istotności transakcji”, co oznacza, że w przypadku umowy pożyczki jako wartość transakcji dla celów określenia | 9 min. czytania Podatek od pożyczki należy zapłacić jedynie wtedy, gdy zaciąga się zobowiązanie od osoby fizycznej np. od znajomego lub członka rodziny. Wiele osób zapomina o tym obowiązku, tymczasem jego zaniedbanie wiąże się z kosztownymi sankcjami. Na szczęście stawka podatku nie jest wysoka i istnieje wiele wyjątków, dzięki którym można uniknąć jego zapłaty. Sprawdź, ile wynosi podatek od pożyczki od osoby prywatnej i kiedy należy go zapłacić. Z tego artykułu dowiesz się: Podatek od pożyczki – co to właściwie jest? Pożyczka od osoby prywatnej – czym się cechuje? Podatek od pożyczki od osoby prywatnej – czy jest obowiązkowy? Podatek od pożyczki od osoby prywatnej – ile wynosi? Podatek od pożyczki – kto i kiedy płaci? Kto jest zwolniony z płacenia podatku od pożyczki? Podatek od pożyczki w rodzinie – co warto wiedzieć? Podatek od znajomych a podatek – najważniejsze informacje Więcej Podatek od pożyczki – co to właściwie jest? Jak sama nazwa wskazuje, podatek od pożyczki jest podatkiem odprowadzanym do urzędu skarbowego z tytułu zaciągnięcia zobowiązania. Chodzi tutaj o podatek od czynności cywilnoprawnych (PCC). Obowiązek jego uregulowania istnieje wyłącznie w przypadku pożyczki prywatnej, a więc zaciąganej od osoby fizycznej. Nie musisz go zatem płacić, gdy skorzystasz z bankowego kredytu lub chwilówki udzielonej przez instytucję pożyczkową. Dzięki zmianom przepisów podatek od pożyczki w 2021 r. jest znacznie niższy niż kilka lat temu. W 2018 roku zmieniono bowiem stawki PCC w Ustawie z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych, która jest podstawowym aktem prawnym regulującym kwestie opodatkowania pożyczek prywatnych. Pożyczka od osoby prywatnej – czym się cechuje? Pożyczka od osoby prywatnej to nic innego jak pożyczka zaciągnięta od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej. Pożyczkodawcą w tym przypadku może być więc np. członek rodziny, znajomy, ale także zupełnie obca osoba. Takie pożyczki prywatne udzielane są na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego. Są one znacznie mniej sformalizowane niż kredyty bankowe, czy nawet chwilówki. Zazwyczaj przy ich zaciąganiu nie trzeba przedstawiać żadnych zaświadczeń o zarobkach, nie jest także przeprowadzana analiza zdolności kredytowej pożyczkobiorcy. Występuje też duża swoboda w ustalaniu warunków spłaty zobowiązania. Jeśli chodzi o obowiązek podatkowy, dotyczy on samego faktu zawarcia umowy pożyczki. Nie ma więc tutaj znaczenia, czy pożyczka została udzielona na procent, czy nie, ani czy została zwrócona. Jeśli chodzi o PCC, płaci się podatek od umowy pożyczki, a nie od ewentualnych zysków osiągniętych z jej tytułu. Podstawą opodatkowania jest wartość pożyczki, a więc to, ile wynosi podatek od pożyczki PCC, zależy od sumy zaciągniętego zobowiązania. Podatek od pożyczki od osoby prywatnej – czy jest obowiązkowy? Na pytanie, czy trzeba płacić podatek od pożyczki prywatnej, odpowiedź brzmi: tak, ale po spełnieniu określonych warunków. Obowiązek podatkowy powstaje bowiem w sytuacji gdy: umowa pożyczki dotyczy pieniędzy lub rzeczy znajdujących się w Polsce, pożyczkodawca mieszka w Polsce i umowa również została zawarta na terenie naszego kraju, nawet jeśli pożyczone pieniądze lub rzeczy pochodzą z zagranicy. Jeśli więc w jeden z powyższych sposobów została zawarta z osobą fizyczną umowa pożyczki, podatek trzeba będzie odprowadzić. Obowiązek ten powstaje w momencie zawarcia umowy (czyli dokonania czynności cywilnoprawnej). Od tej reguły istnieją jednak wyjątki, ponieważ w niektórych sytuacjach pożyczkobiorca w ogóle nie musi się rozliczać z urzędem skarbowym, albo musi jedynie zgłosić umowę pożyczki, natomiast nie musi płacić podatku. Już wiesz, jaki podatek od pożyczki prywatnej należy zapłacić (PCC), czas więc poznać zasady jego rozliczania. Podatek od pożyczki od osoby prywatnej – ile wynosi? Jeśli chodzi o to, ile wynosi podatek PCC od umowy pożyczki, warto wiedzieć, że jego stawka została znacznie obniżona wskutek zmiany przepisów w 2018 roku. Aktualnie podatek od pożyczki prywatnej PCC wynosi 0,5% od wartości pożyczonej kwoty. Taką stawkę podatku należy zastosować do umów zawartych po 1 stycznia 2019 roku, czyli od dnia, w którym zaczęły obowiązywać nowe przepisy. Wcześniej podatek od pożyczki wynosił 2%. Stawka 0,5% dotyczy zarówno pożyczki od osób prywatnych na procent, jak i też pożyczki darmowej, jaką zazwyczaj zaciągamy od krewnych lub znajomych. Podatek zawsze liczy się od sumy pożyczki widniejącej w umowie, która powinna pokrywać się z kwotą faktycznie wypłaconą pożyczkobiorcy. Jeśli umowa przewiduje kwotę pożyczki nieoznaczoną, obowiązek odprowadzenia podatku powstaje za każdym razem, gdy pożyczkobiorca otrzyma kolejną transzę wsparcia finansowego. Podatek od odsetek od pożyczki – co to jest? Oprócz podatku PPC od pożyczki może być naliczony podatek dochodowy. Do jego zapłaty jest zobowiązany pożyczkodawca, jeśli z tytułu udzielenia finansowania osiągnie dochód np. w postaci odsetek. Taki podatek od odsetek od pożyczki należy odprowadzić przy okazji dokonywania rozliczenia rocznego. Podatek od pożyczki – jak obliczyć? Jednolita stawka podatku PCC od pożyczki od osób prywatnych ułatwia dokonanie rozliczenia z urzędem skarbowym. Aby obliczyć zobowiązanie podatkowe, wystarczy bowiem pomnożyć 0,5% przez sumę pożyczki. W Internecie znaleźć można także praktyczny kalkulator, który pomaga obliczyć podatek od pożyczki. Przykładowo, jeśli pożyczysz 2000 zł od znajomego, do urzędu skarbowego będzie trzeba wpłacić PCC w wysokości 10 zł, bo właśnie tyle wynosi 0,5% od kwoty 2000 zł. Warto wiedzieć: Pożyczki pod zastaw nieruchomości. Sprawdź, jak zaciągnąć Podatek od pożyczki – kto i kiedy płaci? Dla wielu osób dość nieoczywistą sprawą jest, kto płaci podatek od pożyczki PCC. Do jego odprowadzenia zobowiązany jest bowiem pożyczkobiorca. A kiedy płaci się podatek od pożyczki? Jest na to 14 dni od dnia zawarcia umowy – w tym czasie pożyczkobiorca powinien udać się do swojego urzędu skarbowego i dokonać następujących czynności: złożyć wypełnioną deklarację PCC-3, uregulować należny podatek od umowy pożyczki. Warto więc zauważyć, że obowiązek podatkowy powstaje wskutek zgłoszenia pożyczki do urzędu skarbowego. Wielu pożyczkobiorców może zatem uznać, że niezgłoszenie zawarcia umowy pozwoli im uniknąć zapłaty podatku. Niestety nie do końca tak jest, ponieważ kwestia pożyczki może wypłynąć przy rutynowej kontroli skarbowej. Wówczas urząd skarbowy będzie miał prawo nałożyć tzw. podatek sankcyjny w wysokości 20%. Co więcej, taka sankcja może być zastosowana nawet wtedy, gdy urząd skarbowy dowie się o pożyczce po wielu latach od jej zaciągnięcia. W przypadku PCC nie działa bowiem standardowa procedura przedawnienia długów. Ogólnie podatki przedawniają się po 5 latach. A kiedy przedawnia się podatek od pożyczki? W zasadzie nigdy. Art. 7 ust. 5 ustawy PCC przewiduje właśnie w kwestii pożyczek wyjątek pozwalający na zastosowanie przez urząd skarbowy podatku 20% w sytuacji, gdy podatnik powoła się na fakt zaciagnięcia pożyczki podczas kontroli skarbowej. Taką możliwość potwierdził Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 19 czerwca 2012 r. sygn. P. 41/10. Kto jest zwolniony z płacenia podatku od pożyczki? Jak się okazuje, nie wszyscy muszą odprowadzać podatek PCC od pożyczki prywatnej. Opodatkowanie pożyczki zależy od tego, między kim jest zawarta umowa oraz od wysokości zobowiązania. Ile można pożyczyć bez podatku? Nawet dużą sumę, o ile zaciągnie się pożyczkę od najbliższej rodziny. Na zwolnienie z obowiązku podatkowego można liczyć w sytuacji: gdy umowa została zawarta między członkami rodziny należącymi do I grupy podatkowej, gdy umowa pożyczki została zawarta z pozostałymi osobami (np. z dalszymi krewnymi lub ze znajomymi) i jeśli pożyczona kwota nie przekracza 1000 zł. Podatek od pożyczki w rodzinie – co warto wiedzieć? Zgodnie z przepisami podatek od prywatnej pożyczki w rodzinie nie jest pobierany, jeśli: umowa została zawarta między osobami z I grupy podatkowej, a łączna kwota pożyczki udzielonej przez tę samą osobę nie przekroczyła sumy 9 637 zł wypłaconej w ciągu 5 lat, umowa została zawarta między osobami z I grupy podatkowej za wyjątkiem zięcia, synowej i teściów – zwolnienie z podatku dotyczy tutaj także kwot powyżej 9 637 zł, ale warunkiem skorzystania z niego jest złożenie deklaracji PCC-3 i udokumentowanie otrzymanie pożyczki (należy dostarczyć do US potwierdzenie przelewu lub przekaz pocztowy), Pożyczka od rodziny jest zatem zwolniona z podatku PCC, ale tylko po spełnieniu określonych warunków i jeśli umowa została zawarta między bliskimi należącymi do I grupy podatkowej. Należą do niej: małżonkowie, rodzice, dziadkowie, pradziadkowie, dzieci, wnuki, prawnuki, pasierbowie, zięciowie, synowe, rodzeństwo, ojczym, macocha, teściowie. W praktyce więc np. podatek od pożyczki od rodziców i innych najbliższych krewnych nie będzie pobrany przez urząd skarbowy, nawet jeśli pożyczona kwota przekroczy 9 637 zł. Należy jednak pamiętać, aby taką pożyczkę zgłosić do US i odpowiednio udokumentować. Od pożyczek przewyższających kwotę 9 637 zł od dalszych krewnych np. kuzynów, a także od zięcia, synowej, czy teściów niezbędne będzie odprowadzenie podatku 0,5%. Kto w takim wypadku płaci podatek od pożyczki w rodzinie? Tak jak w pozostałych przypadkach obowiązek podatkowy spoczywa na pożyczkobiorcy. Powyższe przepisy obowiązują niezmiennie od kilku lat - podatek od pożyczki w rodzinie w 2019, 2020 i w 2021 roku rozliczany jest zatem na opisanych wyżej zasadach. Przeczytaj także: Pożyczki prywatne - sprawdź na co uważać! Podatek od znajomych a podatek – najważniejsze informacje Pożyczka od znajomego traktowana jest jako pożyczka od osoby niespokrewnionej, a więc podlega takim samym przepisom jak zobowiązanie zaciągnięte od zupełnie obcej osoby. W przypadku takiej umowy podatek od udzielonej pożyczki trzeba obowiązkowo odprowadzić do urzędu skarbowego w ciągu 14 dni. Jest jednak jeden wyjątek – podatek od pożyczki od znajomego nie będzie naliczony, jeśli w sumie pożyczymy od niego nie więcej niż 1000 zł. NIE. Z pytania wynika, że między osobami fizycznymi doszło do zawarcia prywatnej umowy sprzedaży ruchomości. Taka transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a obowiązek podatkowy spoczywa w tym przypadku na kupującym. ZjQk2e9. 486 394 437 104 74 491 174 57 388

umowa pożyczki między osobami fizycznymi