Obgryzanie paznokci to dosyć powszechny problem, zarówno u dzieci, jak i dorosłych. Ten nawyk może być bardzo szkodliwy szczególnie dla rozwijającego się jeszcze organizmu. Na TikToku pojawił się niedawno filmik, na którym pokazano pod mikroskopem, co kryje się pod paznokciami dziecka.
Czemu dziecko obgryza paznokcie? Obgryzanie paznokci u dzieci kwalifikowane jest jako czynność nawykowa. Szacuje się, że problem ten występuje najczęściej u nastolatków oraz dzieci w wieku przedszkolnym. W tej grupie wiekowej paznokcie obgryza nawet co trzecie dziecko. Najczęściej jest to sposób na odreagowanie emocji oraz napięcia. Obgryzanie paznokci jest zaliczane do czynności nawykowych razem z ssaniem kciuka, ciągnięciem za włosy czy dłubaniem w nosie. Bardzo rzadko nawyk ten pojawia się w przypadku dzieci poniżej 4. roku życia. W niektórych przypadkach obgryzanie paznokci jest niejako kontynuacją ssania kciuka. Niekiedy może też wynikać z faktu, że dziecko jest znudzone i nie ma wystarczająco dużo rozrywki lub zajęć. Dlaczego dzieci nie powinny obgryzać paznokci? Obgryzanie paznokci to problem nie tylko natury estetycznej. Trzeba pamiętać, że na naszych dłoniach znajduje się wiele mikroorganizmów, takich jak bakterie czy wirusy. Co więcej, nie jest możliwe, aby dłonie były czyste zawsze, gdy dziecko obgryza paznokcie. Może to prowadzić do wystąpienia objawów chorobowych, które wywoływane są przez drobnoustroje dostające się do naszego organizmu właśnie w momencie kontaktu dłoni z jamą ustną. Tą droga dziecko może zakazić się wirusami wywołującymi przeziębienie lub problemy żołądkowe, w tym nudności i wymioty czy biegunkę. Wirusem, który może dostać się właśnie tą drogą do organizmu dziecka jest również SARS-CoV-2. Z tego też powodu ważne jest nie tylko oduczenie dziecka tego typu zachowań, ale dbanie, aby jego dłonie były jak najczęściej zdezynfekowane. Nie tylko jednak drobnoustroje stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia dziecka obgryzającego paznokcie. Należy pamiętać, że na dłoniach znajdują się różnego rodzaju zanieczyszczenia, toksyny, a nawet pasożyty. Obgryzanie brudnych paznokci może prowadzić do zatrucia, a niekiedy również do dostania się pasożytów do organizmu dziecka. Kolejnym stosunkowo poważnym zagrożeniem dla osób obgryzających paznokcie jest pojawienie się stanu zapalnego i zakażenia w postaci np. zanokcicy. Jest to dolegliwość, w przypadku której w okolicach wału paznokciowego dochodzi do zakażenia wywołanego przez gronkowce. Jest ono spowodowane przez to, że obgryzając paznokcie naruszamy naturalną barierę chroniącą przed drobnoustrojami. Prowadzi to do wniknięcia pod skórę bakterii, najczęściej gronkowców, naturalnie bytujących na powierzchni naszej skóry, do warstwy podskórnej. Tworzy się tam zbiornik ropy, który często wymaga zaopatrzenia chirurgicznego, a nieleczony prowadzić może do poważnych powikłań. Obgryzanie paznokci – etap przejściowy czy błędne przyzwyczajenie? Dziecko obgryzające paznokcie wymaga dokładnej obserwacji. Kluczowe jest to, czy czynności tej towarzyszą inne zaburzenia natury psychologicznej, takie jak: problemy ze snem, koncentracją, obniżenie nastroju, pojawienie się lęku czy utrata apetytu. Wystąpienie tych objawów jest wskazaniem do pilnej konsultacji z psychiatrą dziecięcym, który podejmie odpowiednie dalsze kroki mające na celu pomoc dziecku. Ze względu na to, że obgryzanie paznokci jest wyrazem nadmiernego napięcia dziecka, konieczna może okazać się zmiana jego funkcjonowania w środowisku domowym lub szkolnym. Jeżeli obgryzanie paznokci jest problemem izolowanym, a zachowanie dziecka nie uległo zmianie, może okazać się, że dziecko potrzebuje jedynie wizyty u psychologa dziecięcego. Specjalista bądź specjalistka oceni nie tylko ogólny stan psychiczny dziecka, ale także poinstruuje rodziców, co powinni zrobić, aby pomóc dziecku pozbyć się tego uporczywego nawyku. Dziecko obgryza paznokcie – co zrobić? Bardzo często rodzice są w stanie w znacznym stopniu pomóc dziecku z problemem obgryzania paznokci. Pierwszą zasadą, o której powinnaś pamiętać, jest to, aby nie karać i absolutnie nie ośmieszać dziecka w razie obgryzania paznokci. W taki sposób jedynie zniechęcisz je do dalszej pracy nad tym nawykiem, a nawet pogłębisz dodatkowo jego napięcie. Zamiast tego, jeżeli widzisz, że dziecko obgryza paznokcie, zwróć mu łagodnie uwagę, gdyż bardzo prawdopodobne jest to, że robi to odruchowo i bez pełnej świadomości. Dobrym pomysłem jest również zapewnienie dziecku rozrywki lub zajęcia, tak aby jak najmniej nudziło się w trakcie dnia, a jego uwaga była odwrócona od obgryzania paznokci. Ważne jest również nagradzanie dziecka, kiedy stara się nie obgryzać paznokci. Mechanizm ten, zwany pozytywnym wzmocnieniem, jest bardzo skuteczny. Pamiętaj, że w walce z tym nawykiem kluczowe jest także wsparcie psychiczne dla dziecka i zapewnienie go o swojej pomocy w walce z problemem. Jeżeli w ostatnim czasie zauważyłaś, że dziecko nagle zaczęło obgryzać paznokcie lub robi to znacznie częściej niż dotychczas, zainteresuj się, czy w jego życiu nie dzieje się coś, co wywołuje u niego napięcie. Problemami takimi mogą być kłopoty w szkole czy konflikty z rówieśnikami lub rodzeństwem. Pamiętaj również, że niekiedy w walce z obgryzaniem paznokci konieczna może być pomoc specjalisty z dziedziny psychologii lub psychiatrii dziecięcej.

Około 3. roku życia dzieci przerzucają się na ssanie kciuka, zapamiętując ssanie jako coś przyjemnego. W razie braku interwencji rodziców zaczynają obgryzać paznokcie – co widać u dzieci w okolicy 7. roku życia – mówi Marta Bogucka, psycholog z gabinetu Przystań po Wsparcie – Centrum Psychoterapii i Rozwoju w Warszawie.

Jak należy postępować z małym dzieckiem, które obgryza paznokcie? Kto powinien zająć się takim dzieckiem – psychiatra dziecięcy, czy może psycholog? Obgryzanie paznokci to jedna z częściej występujących czynności nawykowych u dzieci. Najczęściej dotyczy dzieci w wieku szkolnym i nastolatków – szacuje się, że nawet 30% tej populacji obgryza paznokcie. Bardzo rzadko natomiast ten nawyk pojawia się u dzieci <3.–4. rż. Podobnie jak inne czynności nawykowe (takie jak masturbacja, ssanie kciuka, pociąganie się za włosy, dłubanie w nosie itp.), obgryzanie paznokci zwykle jest formą odreagowania stresu i napięcia nerwowego u dzieci, których potrzeby emocjonalne nie są odpowiednio zaspokajane. Inna przyczyna to nuda, a w przypadku młodszych dzieci nawyk obgryzania paznokci bywa „kontynuacją” nawyku ssania kciuka. Czynności nawykowe, w tym obgryzanie paznokci, mogą stanowić izolowany problem, albo towarzyszyć innym zaburzeniom psychicznym. Jeśli dziecko obgryza paznokcie, ale wydaje się, że problem nie jest utrwalony, oraz jeśli w zachowaniu i funkcjonowaniu dziecka nie zaobserwowano niepokojących zmian (jak np. problemy ze snem, utrata apetytu, zmiany nastroju, lęki, skargi somatyczne bez obiektywnej przyczyny), zwykle wystarcza porada psychologa dziecięcego. Poinstruuje on rodziców, jak pomóc dziecku w wyeliminowaniu tego niepożądanego nawyku. Utrwalone czynności nawykowe wymagają diagnozy stanu psychicznego dziecka i jego sytuacji rodzinnej oraz szkolnej i określenia, czy w domu, środowisku klasowym lub rówieśniczym nie dzieje się coś, co jest źródłem stresu. Trzeba pamiętać, że długotrwałe i/lub intensywne obgryzanie paznokci może doprowadzić do groźnych powikłań. Należą do nich uszkodzenia lub zanik płytki paznokciowej, zakażenia bakteryjne i grzybicze w obrębie palców, zakażenia jamy ustnej, uszkodzenia dziąseł lub szkliwa zębów, wady zgryzu, a w niektórych przypadkach zakażenia pasożytami przewodu pokarmowego. Obecność powikłań świadczy o znacznym nasileniu tego nawyku, co z kolei wskazuje na ewidentne trudności emocjonalne dziecka i stanowi wskazanie do konsultacji psychiatrycznej. Konsultacja psychiatry dziecięcego jest wskazana również wtedy, gdy oprócz obgryzania paznokci obserwuje się inne niepokojące objawy psychopatologiczne lub zmiany w funkcjonowaniu dziecka. Obgryzanie paznokci może bowiem towarzyszyć innym zaburzeniom psychicznym, takim jak zespół nadpobudliwości psychoruchowej, zaburzenia lękowe lub depresyjne, zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (tzw. nerwica natręctw) czy tiki. Warto pamiętać o podstawowych zasadach postępowania z dziećmi obgryzającymi paznokcie: Nie wolno karać, krytykować, straszyć ani ośmieszać dziecka – takie postępowanie w większości przypadków przyczynia się do nasilenia problemu. Jeśli zauważymy, że dziecko w danym momencie obgryza paznokcie, należy mu delikatnie i spokojnie zwrócić uwagę – bardzo prawdopodobne, że robi to bezwiednie – a następnie postarać się odwrócić jego uwagę od tej czynności lub zająć je czymś innym. W walce z czynnościami nawykowymi skuteczne i wskazane jest stosowanie pozytywnych wzmocnień, czyli chwalenie i nagradzanie dziecka, gdy nie podejmuje ono niekorzystnego zachowania. Warto spokojnie porozmawiać z dzieckiem i wyjaśnić mu, dlaczego obgryzanie paznokci jest szkodliwe ze względów estetycznych i zdrowotnych (ale nie straszyć!), a następnie zaproponować mu pomoc w walce z tym nawykiem i wspólne szukanie sposobów na wyeliminowanie problemu (można zasięgnąć porady psychologa). Zawsze należy się zastanowić, czy w życiu dziecka nie dzieje się coś, co powoduje u niego napięcie emocjonalne (konflikty w domu, trudności w szkole, zmiany w sytuacji rodzinnej, jak np. choroba bliskiej osoby czy narodziny młodszego rodzeństwa). W miarę możliwości trzeba wyeliminować te czynniki lub zapewnić dziecku odpowiednie wsparcie (tu również może pomóc psycholog dziecięcy). Jeśli dziecko obgryza paznokcie, ale wydaje się, że problem nie jest utrwalony, oraz jeśli w zachowaniu i funkcjonowaniu dziecka nie zaobserwowano niepokojących zmian (jak np. problemy ze snem, utrata apetytu, zmiany nastroju, lęki, skargi somatyczne bez obiektywnej przyczyny), zwykle wystarcza porada psychologa dziecięcego. Co robić, gdy dziecko obgryza paznokcie? Obgryzanie paznokci pozwala dzieciom (i dorosłym) uwolnić stres, którego doświadczają. Pojawia się w sytuacjach stresowych (np. straszny film, oczekiwanie na wizytę u lekarza, trudności w odnalezieniu się w nowej grupie rówieśniczej i in.), jak również w wyniku napięcia związanego z nudą. Dzieci zaczynają obgryzać paznokcie zwykle ok. 5 roku życia, ale niektóre nawet w wieku 2-3 lat. Badania w USA wykazały, że ok. 60% 10-latków mniej lub bardziej uporczywie obgryza paznokcie, ale z czasem odsetek obgryzających zmniejsza się – najczęściej samoistnie – do ok. 10% wśród 30-latków. Jak wskazuje praktyka, najlepsze co można zrobić w stosunku do dzieci obgryzających paznokcie to… absolutnie NIC. Ponieważ obgryzanie paznokci pojawia się zwykle w sytuacjach stresujących dla dziecka zwracanie mu wówczas uwagi (proszenie, krzyczenie, straszenie itp) może tylko napięcie i stres zwiększyć, a zatem przynieść odwrotny od oczekiwanego efekt. Równolegle z ignorowaniem samego nawyku dziecka można pokazywać mu bardziej adaptacyjne sposoby rozładowywania napięcia (rozmowa, rysunki, dowolna zabawa, szukanie bliskiego kontaktu z osobą dającą poczucie bezpieczeństwa itp). Można też zadbać o stworzenie mu mniej stresogennego środowiska, gdy widzimy, że takie jest niezbędne. Nie oznacza to jednak konieczności eliminowania wszelkich sytuacji wywołujących napięcie – w takich warunkach dziecko nigdy nie nauczy się radzić sobie ze stresem. W przypadku dzieci starszych (w wieku szkolnym) można również próbować stosować lakiery do paznokci, ale działają one najlepiej u silnie zmotywowanych dzieci (nie rodziców). Można też kupić przedmioty (różne gniotki itp.), którymi dzieci mogą zająć ręce i/lub usta. Na koniec warto pamiętać, że spośród wszystkich obserwowanych objawów problemów u dzieci obgryzanie paznokci zdaje się być jednym z mniej szkodliwych dla ogólnego stanu dziecka. Jest też objawem często przemijającym z wiekiem. Akceptacja tej „niedoskonałości” u dziecka może zatem być świetną okazją do pokazania mu, że akceptujemy je mimo drobnych wad, które ma. Małgorzata RymaszewskaPsychologGabinet „Rodzice i Dzieci” 1. Co to jest onychofagia. Onychofagia (obgryzanie paznokci) to jedno z zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych, polega na nawykowym gryzieniu paznokci u rąk lub nóg w reakcji na stres, nudę lub uczucie głodu. Problem występuje powszechnie wśród dzieci i nastolatków, ale zdarza się również, że diagnozuje się go u osób dorosłych. Obgryzanie paznokci, czyli onychofagia, to problem nie tylko natury estetycznej, ale też zdrowotnej. Nieleczone zaburzenie może prowadzić do poważnych chorób zarówno w obrębie naruszonej skóry, jak i ogólnoustrojowych, np. zakażenia pasożytami. Podpowiadamy, co zrobić, żeby przestać obgryzać paznokcie. Małgorzata Przybyłowicz-Nowak Obgryzanie paznokci zaliczane jest do zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych, a więc mających swoje źródło w problemach natury emocjonalnej. Często występuje u dzieci i w okresie dojrzewania, ale nierzadko dotyczy również dorosłych. Z nawykiem pomogą uporać się gorzkie preparaty nakładane na paznokcie, bawełniane rękawiczki i drobne przekąski, które zajmą ręce. Spis treści: Przyczyny obgryzania paznokci Obgryzanie paznokci u dzieci i młodzieży Skutki obgryzania paznokci Jak przestać obgryzać paznokcie? Leczenie obgryzania paznokci u specjalisty Jak wzmocnić paznokcie po obgryzaniu? Ile rosną paznokcie po obgryzaniu? Przyczyny obgryzania paznokci Przyczyn obgryzania paznokci należy szukać przede wszystkim w psychice. Nawyk ten jest reakcją na nadmierny stres, lęk, niepokój, czasem związany jest z niską samooceną, poczuciem bezradności i bezsilności. Pojawia się więc wtedy, kiedy odczuwane emocje są zbyt silne, przytłaczające, wtedy „ujściem” dla nich jest właśnie obgryzanie płytki paznokci, a często również otaczających je skórek. Obgryzanie paznokci może występować sporadycznie, jedynie w sytuacjach związanych z silnym stresem. Onychofagia (z języka greckiego: onycho – paznokieć, phagia – jeść) może jednak stać się poważnym problemem, jeśli paznokcie trafiają do jamy ustnej niemal nieustannie, najczęściej w sposób nieświadomy. Wówczas stanowi sygnał, że nawyk nie jest sposobem na okazjonalne rozładowanie napięcia, lecz być może już wskazuje na rozwiniętą depresję lub nerwicę. W skrajnych przypadkach obgryzanie staję się formą samookaleczania. Obgryzanie paznokci może nasilać się na skutek niedoborów witamin i minerałów niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego, takich jak magnez, witaminy z grupy B, żelazo. Ben Harding Obgryzanie paznokci u dzieci i młodzieży Obgryzanie paznokci u dzieci pojawia się zwykle między 4. a 6. rokiem życia, a więc w okresie, kiedy większość maluchów rozpoczyna przedszkole. Emocje związane z adaptacją w nowym miejscu mogą być na tyle silne, że stają się właśnie przyczyną obgryzania paznokci. Nawyk ten może pojawić się także na skutek innego typu stresujących sytuacji, takich jak np. rozwód rodziców. Jeśli więc dziecko nagle zaczęło wkładać paznokcie do buzi, warto zastanowić się, czy w jego życiu nie nastąpiła w ostatnim czasie jakaś większa zmiana. Także u młodzieży w okresie dojrzewania może rozwinąć się nawyk obgryzania paznokci. Sprzyjają mu emocje związane ze zmianą szkoły, koniecznością odnalezienia się w grupie rówieśniczej, poczucie braku akceptacji własnego wyglądu czy stres związany z egzaminami. Zdarza się, że nastolatek wpada w błędne koło: obgryza paznokcie na skutek niskiej samooceny, a nieestetycznie wyglądająca płytka dodatkowo ją obniża. Zwykle nawyk zanika wraz z upływem lat, ale jeśli nie zostaną podjęte odpowiednie działania, może on towarzyszyć również w dorosłości. Skutki obgryzania paznokci Obgryzanie prowadzi nie tylko do nieestetycznego wyglądu palców i dłoni, które „ozdobione” są króciutkimi, nierównymi i nieraz popękanymi paznokciami. Skutki nawyku mogą być poważne, szczególnie jeśli jest on bardzo nasilony. Onychofagia może prowadzić do: problemów stomatologiczno-ortodontycznych – wad zgryzu, skrzywienia przednich zębów, zniszczenia szkliwa, zniekształcenia szczęki, stanów zapalnych dziąseł i jamy ustnej. chorób układu pokarmowego – pod paznokciami i na dłoniach mogą być przenoszone bakterie, wirusy i jaja pasożytów; problem dotyczy szczególnie małych dzieci, które nie mają wyrobionego nawyku regularnego mycia dłoni. infekcji zapalnych w obrębie uszkodzonej skóry wokół paznokci – może to być np. zanokcica, czyli infekcja skóry związana z zakażeniem bakteryjnym. trwałego uszkodzenia i zniekształcenia płytki paznokciowej. Jak przestać obgryzać paznokcie? Jeśli zastanawiacie się, jak przestać obgryzać paznokcie, w pierwszej kolejności warto zastanowić się, jaka jest przyczyna problemu. Pomocne będą sposoby pozwalające zmniejszyć codzienny stres, np. aktywność fizyczna, medytacja, techniki relaksacyjne czy po prostu hobby, które zajmie myśli (i ręce). Można wesprzeć się herbatami ziołowymi o działaniu uspokajającym, np. z melisy. Popularnym sposobem na onychofagię są lakiery przeciw obgryzaniu paznokci. Są to preparaty o gorzkim smaku, które nakłada się na płytki paznokci. Ich zadaniem jest po prostu zniechęcenie do wkładania palców do jamy ustnej. Jeśli przyzwyczaicie się do smaku jednego lakieru, zamieńcie go na drugi. W domu możecie zakładać na dłonie cienkie, bawełniane rękawiczki. Dobrym sposobem jest także przedłużenie paznokci żelem czy akrylem – wówczas ich gryzienie będzie po prostu niemożliwe, a i konieczność płacenia za usługę może okazać się czynnikiem zniechęcającym do niszczenia płytek. Domowym sposobem na obgryzanie paznokci u dzieci i dorosłych może być również smarowanie płytek olejem czy sokiem z cytryny. Smak powinien zmniejszyć ochotę na gryzienie płytek. Dobrym pomysłem jest także znalezienie metody na zajęcie czymś rąk. Warto mieć w pobliżu miseczkę z pestkami dyni czy słonecznika. Dodatkowo zadbacie w ten sposób o kondycję paznokci – nasiona te zawierają mnóstwo cynku. Pomocne będą też wszelkiego rodzaju gniotki i gadżety odstresowujące do rąk. Leczenie obgryzania paznokci u specjalisty Przy bardzo nasilonym obgryzaniu paznokci konieczne może się okazać specjalistyczne leczenie. Biorąc pod uwagę, że jest to zaburzenie na tle emocjonalnym, warto rozważyć wizytę u psychoterapeuty i wprowadzenie terapii poznawczo-behawioralnej. Przy silnej postaci onychofagii lekarz psychiatra może zadecydować o wdrożeniu leków stosowanych w zaburzeniach nerwicowych. Jak wzmocnić paznokcie po obgryzaniu? Nawet jeśli udało się wam uporać z nawykiem obgryzania paznokci, płytki będą potrzebować czasu na powrót do dobrej kondycji. Wzmocnicie je, stosując odżywki i olejki do paznokci. Pamiętajcie, że najważniejsza jest systematyczność. Na początku nie próbujcie zapuszczać płytek, lecz przycinajcie je, żeby się niepotrzebnie nie łamały i nie rozdwajały. 1-2 razy w tygodniu warto wykonać olejowanie dłoni i paznokci. Zobacz także: Odżywki do paznokci. 8 hitów z KWC, które naprawią Twoje paznokcie! Bardzo ważna jest dieta. Nie może w niej zabraknąć minerałów i witamin niezbędnych dla zdrowia paznokci, takich jak żelazo, cynk, miedź, siarka, witaminy z grupy B. Ich cennym źródłem są wspomniane pestki, ale też np. kiełki. Można wspomóc się gotowymi suplementami zawierającymi bogaty w krzemionkę skrzyp polny. Ile rosną paznokcie po obgryzaniu? Tempo wzrostu paznokci u osób z onychofagią jest takie samo jak u osób, które nie mają nawyku obgryzania. Jednak nawet jeśli uda wam się uporać z problemem, odrastające paznokcie będą początkowo słabe, łamliwe i zniekształcone. Trzeba więc uzbroić się w cierpliwość. W ciągu kilku, kilkunastu miesięcy ich forma powinna ulec widocznej poprawie. 11. I na końcu – obgryzione paznokcie mogą nigdy nie odrosnąć! Obgryzanie paznokci może uszkodzić łożyska paznokci, co może doprowadzić do nieodwracalnego ich skrócenia. Uszkodzone/usunięte łożysko nie pozwala na odrastanie poza nie, przez co paznokcie już na zawsze pozostaną krótsze.
Wady zgryzu, zapalenie jamy ustnej, zakażenie dróg pokarmowych − wszystkie te i kilka innych problemów należy zaliczyć do bezpośrednich skutków obgryzania paznokci. Często kojarzone jedynie jako nieprzyjemny nawyk, dla niektórych staje się szybką ucieczką od nerwów, stresu lub stanów lękowych. Obgryzanie paznokci bardzo często niesie za sobą nie tylko konsekwencje niekorzystne dla wyglądu, ale i dla zdrowia. Prowadzi między innymi do problemów z zębami, wad zgryzu, a zgromadzone pod płytką paznokciową liczne bakterie nierzadko stają się przyczyną chorób układu pokarmowego. Warto zwrócić też uwagę na wygląd samych dłoni i paznokci, którego często nie da się już naprawić. Obgryzanie paznokci − skąd bierze się ten nawyk U przyczyn mogą leżeć problemy dnia codziennego, ale też stres, drażliwość, stany lękowe, a także nagły spadek samooceny. Przeżytkiem jest założenie, że to nałóg typowy dla dzieci, które bez zastanowienia wkładają sobie palce do buzi, tylko po to, by zabić nudę. Przedstawiamy kilka skutecznych sposobów, które w bardzo prosty sposób pomogą zwalczyć lub w sporym stopniu zmniejszyć nawykowe obgryzanie Zainwestuj w gorzkie żele i lakiery do paznokci Niedrogie i niezwykle skuteczne w walce z tym nałogiem są płyny przeciw obgryzaniu paznokci. Nieprzyjemny, cierpki smak na dobre zniechęci do obgryzania paznokci i wkładania palców do buzi. 2. Zacznij dbać o wygląd swoich rąk Pielęgnacja dłoni i paznokci odwróci uwagę od obgryzania, a także zmniejszy chęć na rujnowanie wizerunku. Zadbaj również o skórki, które często prowokują do ich eliminowania, właśnie za sprawą obgryzania. 3. Podejmij walkę ze stresem Często winą za obgryzanie paznokci obarcza się wzmożony stres oraz nerwowe sytuacje, towarzyszące nam na co dzień. Pierwszym kołem ratunkowym mogą być w tym przypadku delikatne środki uspokajające na bazie melisy i waleriany bądź magnez. Prawdziwym przyjacielem każdego, nie tylko zestresowanego człowieka, jest także ruch. Półgodzinny spacer lub wizyta na basenie pomogą zmniejszyć napięcie oraz zapomnieć o obgryzaniu paznokci. 4. Zaopatrz się w zdrowe przekąski lub gumę do żucia bez cukru Pestki słonecznika, dyni albo suszone owoce mogą stać się nie tylko źródłem niezbędnych minerałów oraz witamin, ale i doskonałą odskocznią od wkładania palców do buzi. Szybkim rozwiązaniem jest także guma do żucia, która przy okazji odświeży oddech. 5. Smaruj palce aloesem Roślina, która jest studnią korzystnych dla zdrowia właściwości, ma tylko jedną wadę − okropny, gorzki smak. Liście aloesu kroimy na kawałki i wrzucamy do lodówki. Każdego ranka owijamy palce aloesem, a każe zetknięcie palców z ustami spowoduje, że będziemy trzymać dłonie jak najdalej od twarzy. 6. Noś rękawiczki zimą Nie tylko ogrzeją dłonie i ochronią je przed pękaniem, ale podobnie jak tipsy, uniemożliwią wkładanie palców do ust. 7. Załóż opatrunek Nie zdejmuj go przez kilka dni. Po tym czasie paznokcie odbudują się, a efekt zmotywuje cię do dalszego działania. 8. Znajdź nowe hobby To przyciągnie twoją uwagę i skutecznie pomoże oderwać myśli od nałogu. 9. Nie idź na kompromisy Swoje postanowienia wprowadź w życie od dziś. Złych przyzwyczajeń nie da się wyeliminować z czasem, zerwij z obgryzaniem paznokci w 100 proc., a nagroda w postaci pięknych dłoni okaże się niezastąpiona.
Możesz stosować go na 2 sposoby. Kilka posiekanych ząbków czosnku wrzuć do szklanki wody, odstaw na 10 minut, a następnie zanurz w tej wodzie paznokcie i trzymaj przez 20 minut. Zabieg powtarzaj 2 razy w tygodniu. Drugim sposobem jest rozgniecenie ząbka czosnku, wymieszanie go z łyżeczką oliwy i nacieranie nim paznokci.
Wg trafności Wg popularności od najnowszych od A do Z od Z do A Wg ceny: rosnąco Wg ceny: malejąco Obgryzanie paznokci Uważa się, że główną przyczyną obgryzania paznokci u dzieci i dorosłych jest stres. Może być on związany z sytuacją niepokoju, strachu lub innych, negatywnych emocji. W psychologii używa się specjalistycznego terminu - onychofagia. Jest to zaburzenie psychiczne z grupy obsesyjno-kompulsywnych i związane jest z obgryzaniem paznokci z różnych powodów - nudy, stresu lub głodu. Istnieją jego łagodna i ostrzejsza forma. W poważniejszych przypadkach chory zdolny jest nawet do okaleczania własnych dłoni na skutek przewlekłej nerwicy. Jak pozbyć się nawyku obgryzania paznokci? Mało osób zdaje sobie sprawę z tego, że obgryzanie paznokci może skutkować poważnymi powikłaniami zdrowotnymi. Ten zgubny nawyk to nie tylko nieestetycznie wyglądające dłonie. Pod paznokciami gromadzą się bowiem liczne szczepy bakterii, które po dostaniu się do organizmu mogą powodować choroby układu pokarmowego. Na tym jednak nie koniec. Rozgryzanie płytki paznokciowej sprzyja chorobom przyzębia oraz wadom zgryzu. W skrajnych przypadkach może dojść nawet do wykrzywienia przednich zębów, co może być niezwykle trudne do skorygowania. Ucierpieć mogą na tym także dziąsła, w których dochodzi do poważnych zapaleń. Wszystko to wydaje się być błędnym kołem, gdyż to głównie stres, lęk i strach napędzają do obgryzania paznokci, a z kolei skutki tego czynu wpływają na niskie poczucie własnej wartości. Jak zatem radzić sobie z tym problemem? Rozwiązań dla osób obgryzających paznokcie jest wiele. Jedną z najbardziej znanych i skutecznych jest inwestycja w żele o gorzkim posmaku tzw. gorzkie paluszki. Pomalowanie powierzchni płytki paznokcia lakierem przeciw obgryzaniu paznokci skutecznie zniechęca od wkładania palców do ust. Gorzką emalią należy pomalować paznokcie, tak jak zwykłym lakierem. Na efekty nie trzeba długo czekać. Dobrym rozwiązaniem jest również wdrożenie systematycznej pielęgnacji płytki paznokcia. Regularne polerowanie, wycinanie skórek cążkami oraz nakładanie odżywek lub kolorowych lakierów, odwraca uwagę od obgryzania i skłoni do większej pielęgnacji. Jeśli problem związany jest z emocjami bądź stresem, warto popracować na tym polu. Skutecznych rozwiązań jest kilka. O ile stres ma łagodne natężenie, zaleca się ruch na świeżym powietrzu, trening fizyczny, spacery z pupilem lub wdrożenie technik oddechowych. Jeśli podłoże stresu jest poważniejsze, koniecznością jest wizyta u psychologa. Zdaniem specjalistów zajęcie czymś rąk w momencie odczuwania pokusy obgryzania jest jedną ze skuteczniejszych metod. Posłużyć mogą kolorowanki, krzyżówki czy inne, umysłowe szarady. Nie tylko uniknie się zgubnego nawyku, ale i potrenuje szare komórki. Aby ograniczyć chęć skubania paznokci, można codziennie nosić przy sobie paczkę pestek słonecznika lub dyni. Nie tylko przyjemnie chrupią w ustach, ale i posiadają wiele walorów zdrowotnych. Nie mniej skuteczne są miętowe gumy do żucia. Niektóre kobiety decydują się na założenie sztucznych paznokci tzw. tipsów. Wówczas obgryzanie paznokci jest niemożliwe. Wspomagająco w sytuacjach stresowych zaleca się picie naparów z melisy oraz spożywanie magnezu. Okazuje się bowiem, że u osób stale znajdujących się w sytuacjach stresowych, to właśnie tego pierwiastka brakuje najbardziej.
OkOwl1. 227 41 103 52 143 106 497 342 496

co na obgryzanie paznokci u dzieci