Tłumaczenie hasła "staw krzyżowo-biodrowy" na hiszpański . articulación sacroilíaca jest tłumaczeniem "staw krzyżowo-biodrowy" na hiszpański. Przykładowe przetłumaczone zdanie: Kość krzyżowa usuwana jest przez rozcięcie stawu krzyżowo-biodrowego. ↔ El sacro se retira mediante corte de la articulación sacroilíaca.
Badanie MR stawów krzyżowo-biodrowych Wskazaniem do badania MR stawów krzyżowo-biodrowych są urazy, bóle okolicy krzyżowo-lędźwiowej i ogonowej, zmiany zapalne, reumatoidalne zapalenie stawów, przewlekle zmiany zwyrodnieniowe. Posiłki Na 4 godziny przed badaniem nie należy jeść oraz pić. W przypadku badania jamy brzusznej dodatkowo na 4 dni przed badaniem należy przejść na dietę lekkostrawną i stosować ziołowe środki przeczyszczające. Leki Pacjenci, którzy przyjmują na stałe leki, powinni je zażyć jak zwykle. Ubranie Na badanie należy przyjść w odzieży pozbawionej elementów metalowych i ozdób: guzików, nitów, zapięć, zamków błyskawicznych, a twarz powinna być bez makijażu. Przed badaniem należy zdjąć okulary, biżuterię, zegarek, aparat słuchowy, protezy zębowe. Przedmioty Do pomieszczenia z aparatem MR nie wolno wnosić metalowych przedmiotów: telefonu komórkowego, kart magnetycznych lub innych urządzeń elektronicznych, gdyż grozi to ich uszkodzeniem. Uwaga! Pacjenci ze wszczepionymi rozrusznikami, implantami, endoprotezami oraz stymulatorami lub obecnością w ciele jakichkolwiek elementów metalowych lub nieznanego materiału obowiązani są poinformować o tym fakcie w trakcie rejestracji. Ankieta Na badanie należy przyjść co najmniej 15 minut przed wyznaczonym terminem celem dopełnienia formalności i wypełnienia ankiety medycznej. Dokumenty Należy ze sobą zabrać: Dokument tożsamości. Skierowanie na badanie (o ile jest wystawione). Wszystkie wypisy szpitalne oraz wyniki wcześniejszych badań – opisy i płyty (USG, RTG, MR, TK). W przypadku wszczepionych jakichkolwiek implantów należy dostarczyć dokumentację medyczną oraz zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazań do badania. Pacjenci ze sztucznymi zastawkami serca, protezami ortopedyczny, klipsami naczyniowymi po operacjach neurochirurgicznych lub naczyniowych są zobowiązani dostarczyć do Pracowni mR pełna dokumentacje medyczną z opisem zastosowanego implantu. W przypadku stentów i bypassów, badanie jest możliwe po 6 tygodniach od zabiegu. W przypadku badania z kontrastem, konieczne jest posiadanie wyniku badania kreatyniny nie starsze niż 14 dni, a w przypadku znanych chorób nerek, nie starsze niż 7 dni. Na badanie MR nie jest wymagane skierowanie. Czas Badanie trwa około 15-60 min zależnie od jego rodzaju i badanej okolicy. Pacjent w trakcie badania musi leżeć nieruchomo. Termin Celem ustalenia terminu badania konieczna jest wcześniejsza rejestracja osobista, telefoniczna lub on-line. Przeciwwskazanie bezwzględne dotyczy: implantów stymulujących serce implantów stymulujących ośrodkowy układ nerwowy lub nerwy czaszkowe implantów ślimakowych ciała metaliczne w obrębie oczodołów Posiadanie innych metalowych elementów używanych w zabiegach wykonywanych w obrębie układu krążenia, takich jak stenty, klipsy, stentgrafty, wymaga sprawdzenia możliwości zastosowania silnych pól magnetycznych podczas badania. Przeciwwskazania nie obejmują: pacjentów posiadających implanty zębowe, wypełnienia i mostki, kobiet w ciąży po pierwszym trymestrze ze skierowaniem od specjalisty. W silne pole magnetyczne można wprowadzać jedynie elementy, co do których istnieje pewność (potwierdzona przez producenta), że nie stanowi to zagrożenia dla badanego. Ciąża w pierwszym trymestrze i karmienie piersią, pomimo braku danych o szkodliwym wpływie badania na organizm, stanowi przeciwwskazanie do wykonania MR. Ze względu na możliwość powikłań po podaniu środków paramagnetycznych zawierających gadolin, należy unikać ich podawania kobietom w okresie ciąży i laktacji, a w razie konieczności ich podania wstrzymać się od karmienia na 24 godziny. Rejestracja Na umówioną wizytę należy zgłosić się ok. 15 min przed ustaloną godziną badania. Podczas rejestracji należy wypełnić odpowiedni kwestionariusz oraz przedstawić skierowanie na badanie (jeśli jest wymagane). W przypadku badań z kontrastem należy dodatkowo przedstawić aktualny wynik badania poziomu kreatyniny. Przygotowanie do badania W kabinie pacjenta należy pozostawić wszelkie metalowe przedmioty i części garderoby oraz urządzenia elektroniczne (biżuterię, paski, telefony, karty itp.). Podczas badania można pozostać w ubraniu. W przypadku planowanego podania kontrastu, pielęgniarka przed rozpoczęciem badania zakłada wkłucie dożylne, tzw. wenflon. Wyniki badania Po wynik badania MR należy zgłosić się osobiście lub pobrać z Portalu Pacjenta. Odbiór wyniku przez osobę trzecią możliwy jest na podstawie pisemnego upoważnienia wydanego przez pacjenta. Obrazy badania zapisany na płycie CD Pacjent otrzymuje zaraz po badaniu, natomiast opis można pobrać w formie papierowej lub pobrać online z Portalu Pacjenta. Badanie Badanie jest wykonywane przez technika radiologii. Pacjent zostaje wprowadzony do pomieszczenia z rezonansem, kładzie się na specjalnym stole, który wjeżdża do tunelu rezonansu i skanuje okolicę badaną ciała. W czasie trwania badania należy pozostać nieruchomo. Uruchomiany aparat MR emituje dźwięki o rożnym natężeniu, które mogą być odczuwane jako nieprzyjemne. Dla komfortu na czas badania pacjent otrzymuje słuchawki z możliwości słuchania muzyki i zmniejszenia odczuwanego hałasu. Personel medyczny w trakcie badania opuszcza pomieszczenie i jest obecny w sterowni, w której obsługuje aparat i monitoruje pacjenta. Badanie jest bezbolesne, jakkolwiek niekiedy pacjenci mogą mieć nieprzyjemne odczucia po podaniu środka kontrastowego. Po badaniu z podaniem środka kontrastowego pacjent dla bezpieczeństwa pozostaje do 1-1,5 godz. na terenie pracowni. Jeśli nie wystąpią działania niepożądane, to pacjent może opuścić teren placówki. Jeśli był podawany kontrast, w okresie 48 godzin po badaniu należy wypić 1,5-2 litrów płynów. Kobieta karmiąca piersią po podaniu środka kontrastowego, nie powinna karmić dziecka w ciągu 24 godzin po badaniu. Przygotowanie do badania Posiłki Na 4 godziny przed badaniem nie należy jeść oraz pić. W przypadku badania jamy brzusznej dodatkowo na 4 dni przed badaniem należy przejść na dietę lekkostrawną i stosować ziołowe środki przeczyszczające. Leki Pacjenci, którzy przyjmują na stałe leki, powinni je zażyć jak zwykle. Ubranie Na badanie należy przyjść w odzieży pozbawionej elementów metalowych i ozdób: guzików, nitów, zapięć, zamków błyskawicznych, a twarz powinna być bez makijażu. Przed badaniem należy zdjąć okulary, biżuterię, zegarek, aparat słuchowy, protezy zębowe. Przedmioty Do pomieszczenia z aparatem MR nie wolno wnosić metalowych przedmiotów: telefonu komórkowego, kart magnetycznych lub innych urządzeń elektronicznych, gdyż grozi to ich uszkodzeniem. Uwaga! Pacjenci ze wszczepionymi rozrusznikami, implantami, endoprotezami oraz stymulatorami lub obecnością w ciele jakichkolwiek elementów metalowych lub nieznanego materiału obowiązani są poinformować o tym fakcie w trakcie rejestracji. Ankieta Na badanie należy przyjść co najmniej 15 minut przed wyznaczonym terminem celem dopełnienia formalności i wypełnienia ankiety medycznej. Dokumenty Należy ze sobą zabrać: Dokument tożsamości. Skierowanie na badanie (o ile jest wystawione). Wszystkie wypisy szpitalne oraz wyniki wcześniejszych badań – opisy i płyty (USG, RTG, MR, TK). W przypadku wszczepionych jakichkolwiek implantów należy dostarczyć dokumentację medyczną oraz zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazań do badania. Pacjenci ze sztucznymi zastawkami serca, protezami ortopedyczny, klipsami naczyniowymi po operacjach neurochirurgicznych lub naczyniowych są zobowiązani dostarczyć do Pracowni mR pełna dokumentacje medyczną z opisem zastosowanego implantu. W przypadku stentów i bypassów, badanie jest możliwe po 6 tygodniach od zabiegu. W przypadku badania z kontrastem, konieczne jest posiadanie wyniku badania kreatyniny nie starsze niż 14 dni, a w przypadku znanych chorób nerek, nie starsze niż 7 dni. Na badanie MR nie jest wymagane skierowanie. Czas Badanie trwa około 15-60 min zależnie od jego rodzaju i badanej okolicy. Pacjent w trakcie badania musi leżeć nieruchomo. Termin Celem ustalenia terminu badania konieczna jest wcześniejsza rejestracja osobista, telefoniczna lub on-line. Przeciwwskazania Przeciwwskazanie bezwzględne dotyczy: implantów stymulujących serce implantów stymulujących ośrodkowy układ nerwowy lub nerwy czaszkowe implantów ślimakowych ciała metaliczne w obrębie oczodołów Posiadanie innych metalowych elementów używanych w zabiegach wykonywanych w obrębie układu krążenia, takich jak stenty, klipsy, stentgrafty, wymaga sprawdzenia możliwości zastosowania silnych pól magnetycznych podczas badania. Przeciwwskazania nie obejmują: pacjentów posiadających implanty zębowe, wypełnienia i mostki, kobiet w ciąży po pierwszym trymestrze ze skierowaniem od specjalisty. W silne pole magnetyczne można wprowadzać jedynie elementy, co do których istnieje pewność (potwierdzona przez producenta), że nie stanowi to zagrożenia dla badanego. Ciąża w pierwszym trymestrze i karmienie piersią, pomimo braku danych o szkodliwym wpływie badania na organizm, stanowi przeciwwskazanie do wykonania MR. Ze względu na możliwość powikłań po podaniu środków paramagnetycznych zawierających gadolin, należy unikać ich podawania kobietom w okresie ciąży i laktacji, a w razie konieczności ich podania wstrzymać się od karmienia na 24 godziny. Przebieg badania Rejestracja Na umówioną wizytę należy zgłosić się ok. 15 min przed ustaloną godziną badania. Podczas rejestracji należy wypełnić odpowiedni kwestionariusz oraz przedstawić skierowanie na badanie (jeśli jest wymagane). W przypadku badań z kontrastem należy dodatkowo przedstawić aktualny wynik badania poziomu kreatyniny. Przygotowanie do badania W kabinie pacjenta należy pozostawić wszelkie metalowe przedmioty i części garderoby oraz urządzenia elektroniczne (biżuterię, paski, telefony, karty itp.). Podczas badania można pozostać w ubraniu. W przypadku planowanego podania kontrastu, pielęgniarka przed rozpoczęciem badania zakłada wkłucie dożylne, tzw. wenflon. Wyniki badania Po wynik badania MR należy zgłosić się osobiście lub pobrać z Portalu Pacjenta. Odbiór wyniku przez osobę trzecią możliwy jest na podstawie pisemnego upoważnienia wydanego przez pacjenta. Obrazy badania zapisany na płycie CD Pacjent otrzymuje zaraz po badaniu, natomiast opis można pobrać w formie papierowej lub pobrać online z Portalu Pacjenta. Badanie Badanie jest wykonywane przez technika radiologii. Pacjent zostaje wprowadzony do pomieszczenia z rezonansem, kładzie się na specjalnym stole, który wjeżdża do tunelu rezonansu i skanuje okolicę badaną ciała. W czasie trwania badania należy pozostać nieruchomo. Uruchomiany aparat MR emituje dźwięki o rożnym natężeniu, które mogą być odczuwane jako nieprzyjemne. Dla komfortu na czas badania pacjent otrzymuje słuchawki z możliwości słuchania muzyki i zmniejszenia odczuwanego hałasu. Personel medyczny w trakcie badania opuszcza pomieszczenie i jest obecny w sterowni, w której obsługuje aparat i monitoruje pacjenta. Badanie jest bezbolesne, jakkolwiek niekiedy pacjenci mogą mieć nieprzyjemne odczucia po podaniu środka kontrastowego. Po badaniu z podaniem środka kontrastowego pacjent dla bezpieczeństwa pozostaje do 1-1,5 godz. na terenie pracowni. Jeśli nie wystąpią działania niepożądane, to pacjent może opuścić teren placówki. Jeśli był podawany kontrast, w okresie 48 godzin po badaniu należy wypić 1,5-2 litrów płynów. Kobieta karmiąca piersią po podaniu środka kontrastowego, nie powinna karmić dziecka w ciągu 24 godzin po badaniu. Dokumenty do pobrania
Kiedy pacjent zgłasza się po pomoc do lekarza lub fizjoterapeuty, mamy już praktycznie do czynienia ze stanem ostrym. W wielu innych przypadkach pacjenci funkcjonują z zablokowaniem stawu krzyżowo-biodrowego lub stawu międzywyrostkowego kręgosłupa lędźwiowego i nie są tego świadomi, gdyż objawy są niespecyficzne.
Czy można uruchomić staw krzyżowo-biodrowy poprzez ćwiczenie ?Jeżeli u pacjenta staw krzyżowo-biodrowy zablokowany był przez wiele miesięcy albo nawet lat, to po jego uruchomieniu (szybkiej manipulacji z impulsem) prawidłowa ruchomość od razu powraca, ale nie utrzymuje się w sposób trwały. Czasem pacjenci już na drugi dzień wracają z tym samym zablokowaniem. Powodem takiej sytuacji może być : Zły poślizg między kośćmi - staw nie przemieszczał się prawidłowo przez długi okres czasu Ponowne napięcie tkanek miękkich w koło stawu z powodu pamięci w układzie nerwowym Złe nawyki stania i siedzenia powodujące nadmierne obciążenie jednej strony ciałaSpanie na boku, po stronie blokującego się stawuChciałbym podkreślić, że zablokowanie stawu nie powoduje dolegliwości bólowych. Zablokowanie stawu nie boli !!!.Jeżeli pacjent odczuwa ból, to nie z powodu zablokowania stawu krzyżowo-biodrowego. Bardzo często ból pojawia się u pacjenta po stronie przeciwnej niż zablokowany staw krzyżowo-biodrowy. Ból nie jest zatem dobrym wskaźnikiem diagnostycznym. Zablokowanie stawu można jedynie stwierdzić poprzez umiejętnie przeprowadzony test ruchomości. W stawie zablokowanym brakuje odrobiny luzu we wszystkich lub tylko w wybranych kierunkach. Skoro odrobiny - to znaczy, że badanie trzeba wykonać w pozycji spoczynkowej i z bardzo małą siłą. Podczas badania ruchu w stawie zablokowanym pacjent nie odczuwa dolegliwości bólowych. Ból pojawiłby się w stawie tylko w przypadku zapalenia. W stawie zablokowanym powodem ograniczenia ruchomości nie jest zapalenie, ale zwiększone napięcie tkanek miękkich. Staw zablokowany przemieszcza się, ale tylko nieznacznie i nie boli podczas ruchu Jeżeli u pacjenta pojawi się ból to zwykle po paru dniach lub tygodniach od momentu zablokowania. Tyle czasu potrzeba, aby: nadmierna ruchomość w sąsiednim odcinku (L4-L5-S1) spowodowała podrażnienie więzadełz powodu pochyłego ustawienia kości krzyżowej pojawił się większy nacisk na korzeń nerwu w otworze międzykręgowymdoszło do większego uszkodzenia pierścienia włóknistego dysku z powodu nadmiernego ruchu kości krzyżowej pod kręgiem L5 po przeciwnej stronie ciałapogorszyło się ukrwienie stale napiętych mięśni. Profilaktyczne ćwiczenie zadane pacjentom po uruchomieniu stawu krzyżowo-biodrowego zdecydowanie wydłuża skuteczność terapii. Niestety, ale ćwiczenie to nie przywraca ruchomości, gdy staw jest zablokowany w dłuższym okresie czasu. Próbowałem wielokrotnie w takim przypadku obejść się bez manipulacji, ale się nie udawało. Jeżeli natomiast staw się zmanipuluje, a na drugi dzień zablokowanie powróci, to ćwiczenie to okazuje się bardzo skuteczne. Rzadko trzeba wykonywać ponowną manipulację. Pacjent przez podane poniżej ćwiczenie sam może utrzymać ruchomość stawów w obrębie miednicy. Warunek - musi wykonywać ćwiczenie perfekcyjnie. Bardzo łatwo popełnić błędy. Poniżej pokaz ćwiczenia w wersji prawidłowej oraz w wersji z błędami. Najlepsza pora do ćwiczenia - rano w łóżku jeszcze przed wstaniem. Po wstaniu z łóżka z powodu osiowego obciążenia kości krzyżowej klinuje się ona między kośćmi biodrowymi. Jeżeli z powodu wielogodzinnego leżenia na jednym boku staw się nie będzie prawidłowo przemieszczał, to zaordynowane ćwiczenie przywróci ruch w tym stawie. W pozycji leżącej staw ten jest odciążony. Można wtedy go przemieszczać w maksymalnym zakresie ruchu. Przeciwna noga wciskana kolanem w podłoże pomaga w lepszej stabilizacji kości krzyżowej. Noga dociągana kolanem pod pachę porusza kość biodrową do tyłopochylenia (tylnej rotacji). Kość krzyżowa relatywnie przemieszcza się wtedy doczaszkowo względem kości biodrowej - a tego ruchu najczęściej brakuje. Ilość powtórzeń - na przemian po 15-20 razy na każdą nogę.
Endoskopowe leczenie kręgosłupa. Chirurgia endoskopowa pozwala na operowanie kręgosłupa bez przecinania mięśni i więzadeł przykręgosłupowych oraz kości, a pacjent narażony jest na mniejszą utratę krwi i mniejsze dolegliwości bólowe niż w przypadku leczenia klasycznego. Zabiegi z użyciem endoskopu przeprowadzane są w klinice w
Określenie używane jest do opisania wszelkich zapaleń stawów, które znajdują się po obu stronach kości krzyżowej ( w dolnej części kręgosłupa). Stawy te łączą kość krzyżową z kośćmi biodrowymi w zapalny stawów krzyżowo-biodrowych często współistnieje jako część stanów zapalnych stawów kręgosłupa, takich jak: zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, łuszczycowe zapalenie stawów, reaktywne zapalenie stawów itp. Stan zapalny stawów krzyżowo-biodrowych może być również składnikiem innego rodzaju zapalenia, takich jak wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego-Crohna lub zapalenia kości i zapalny stawów krzyżowo-biodrowych jest również określeniem często używanym zamiennie z terminem zaburzenia stawów krzyżowo-biodrowego, ponieważ technicznie termin ten może być stosowany do opisania bólu, który wynika ze stawu krzyżowo-biodrowego (SI).Stan zapalny stawów krzyżowo-biodrowych vs. zaburzenia funkcji stawu stan zapalny stawów krzyżowo-biodrowych i zaburzenia funkcji stawu krzyżowo-biodrowego są częstą przyczyną bólu w okolicy krzyżowo-biodrowej, bólu krzyża i bólu nóg. Istnieją jednak różnice między tymi dwoma stanami:Stan zapalny stawów krzyżowo-biodrowych. W medycynie, termin z końcówką łacińską „-itis” odnosi się do istniejącego stanu zapalnego toczącego się w obrębie stawów krzyżowo-biodrowych. Zapalenie może być lub może nie być spowodowane dysfunkcją stawów stawu krzyżowo-biodrowego. Termin ten odnosi się ogólnie do bólu w okolicy stawu krzyżowo-biodrowego, który jest spowodowany przez nieprawidłowy ruch w stawie, ( albo zbyt dużo lub zbyt mało ruchu ruch ). To zwykle powoduje stan zapalny stawów stanu zapalnego stawów objawy stanu zapalnego stawów krzyżowo-biodrowych zawierają kombinację następujących symptomów:Gorączka,Ból zwykle ból pleców, czasem ból nogi (może być z przodu uda), ból stawu biodrowego i / lub ból pośladków,Ból nasila się w pozycji siedzącej przez dłuższy okres czasu oraz podczas przekręcania się w łóżku,Sztywność odczuwalna w biodrach i dolnej części pleców, zwłaszcza po wstaniu z łóżka. Przyczyny stanu zapalnego stawów czynników może powodować stan zapalny stawów krzyżowo-biodrowych lub predysponować do jego rozwinięcia:Każda forma spondyloartropatii, który obejmuje zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, zapalenie stawów z towarzyszącą łuszczycą oraz inne choroby reumatologiczne, takie jak zwyrodnieniowa stawów, choroba zwyrodnieniowa stawów kręgosłupa, co powoduje zwyrodnienia stawów krzyżowo-biodrowych i z kolei prowadzi do stanu zapalnego i bólu stawów który dotyka dolnej części pleców, bioder lub pośladków, tak jak w wypadku samochodowym lub i poród, w wyniku poszerzenia miednicy i rozciągania stawów krzyżowo-biodrowych podczas stawu dróg od stanu zapalnego stawów krzyżowo-biodrowych .Konkretne leczenia stanu zapalnego stawów krzyżowo-biodrowych będzie zależy przede wszystkim od rodzaju i stopnia nasilenia objawów u pacjenta oraz przyczyny powstania stanu szeroka gama zabiegów dostępnych w leczeniu zachowawczym. Większość pacjentów stwierdza, że kombinacja dwóch lub więcej z następujących zabiegów może być skuteczna w zwalczaniu objawów:Krótki okres odpoczynku ( zmniejszenia aktywności ruchowej) może pomóc wyciszyć zapalenie stawów i / lub lub zimno stosowane na obszar chory zapewni ulgę w bólu. Zastosowanie zimnego okładu pomoże zmniejszyć stan zapalny w okolicy. Zastosowanie ciepła, np. termoforu lub kąpieli w wannie z hydromasażem, pomoże stymulować przepływ krwi i doprowadzić składniki odżywcze do tego obszaru, co wspomaga proces podczas pozycji podczas snu może pomóc złagodzić ból w nocy. Większość pacjentów uważa, że najlepiej spać na boku, z poduszką umieszczoną między kolanami .Wielu osobom pomagają leki przeciwbólowe dostępne bez recepty i / lub leki przeciwzapalne, takie jak Ibuprofen. Zapewniają one wystarczającą ulgę w bólu. Z leków na receptę, mogą być zalecane, takie jak: Tramadol lub Ultram lub środki zwiotczające mięśnie pomagające zmniejszyć bolesne skurcze stawów przypadku ostrego bólu podanie leku w iniekcji może być zalecane bezpośrednio do stawu. Iniekcja zazwyczaj obejmuje podanie środka przeciwbólowego wraz ze sterydem, który jest silnym lekiem przeciwzapalnym. Zastrzyki są wykonywane zazwyczaj maksymalnie trzy do czterech razy w ciągu jednego roku i powinny być uzupełnione zabiegami fizjoterapeutycznymi i terapią manualną w celu przywrócenia im prawidłowego zakresu jest po ustąpieniu procesów zapalnych. Wykorzystywane są różne techniki i metody pracy z pacjentem mające na celu normalizację napięć mięśniowych w okolicy stawów krzyżowo-biodrowych oraz przywrócenie fizjologicznej ruchomości w na stan zapalny stawów opracowany i przeprowadzony program terapii ma na celu normalizację napięć mięśniowych, uelastycznienie i wzmocnienie mięśni zawiadujących stawem oraz poprawę ruchomości stawów. Powinien być prowadzony przez doświadczonego zabiegi na stan zapalny stawów ramach leczenia innych zapalenie stawów krzyżowo-biodrowych i ból jest wynikiem innych chorób (takich jak zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, etc.) dodatkowe leczenie koncentruje się na leczeniu stawu większość przypadków bólu stawów krzyżowo-biodrowego wymaga leczenia zachowawczego. Jednakże w przypadkach ciężkich, który nie reaguje na leczenie i przeszkadza w codziennym życiu pacjenta, operacja może być rozważana. Operacja polega na unieruchomieniu doskonałych lekarzy i fizjoterapeutów FIMEDICA zaprasza !
Ból kości krzyżowej powoduje bóle i ostre bóle w dolnej części pleców i pośladków. Ból kości krzyżowej wynika z dysfunkcji stawu krzyżowo-biodrowego (SI), który znajduje się między podstawą kręgosłupa a kością biodrową. Diagnozowanie bólu krzyża może być wyzwaniem, ponieważ istnieje wiele innych przyczyn bólu krzyża.
Co boli w krzyżu? Czyli o dysfunkcjach stawu krzyżowo-biodrowego 4 42252 Siedzący tryb życia i nagła potrzeba intensywnej aktywności fizycznej, przykurcze mięśni spowodowane brakiem ruchu lub ciąża powodują, że nagle pojawia się ostry ból w dole pleców. Może być on również spowodowany nagłym upadkiem podczas sportów zimowych, kiedy deska snowboardowa odmawia współpracy. Staw krzyżowo-biodrowy potrafi dać wiele dolegliwości, objawiających się ostrym bólem, mylonym nierzadko z rwą kulszową. Jak wygląda staw krzyżowo-biodrowy i jakie są jego dysfunkcje? Staw krzyżowo-biodrowy – anatomia i badanie Stawy krzyżowo-biodrowe to stawy tworzone przez kość krzyżową i biodrową, o zwięzłej strukturze i charakterystycznym kształcie. Mają bardzo niewielką ruchomość względem talerza biodrowego i odgrywają kluczową rolę we wszystkich codziennych czynnościach fizycznych. Ponieważ dolegliwości tego stawu trudno jednoznacznie zdiagnozować, dobrze jest przeprowadzić szczegółowy wywiad i badanie fizykalne, a dobre rezultaty w jego diagnostyce daje tzw. gossip test, test wyprzedzania i step forward. Staw krzyżowo-biodrowy i jego dysfunkcje Zdarza się, iż staw krzyżowo-biodrowy daje dolegliwości już od narodzin. Do niewłaściwego ułożenia stawów biodrowo-krzyżowych dochodzi nawet w okresie prenatalnym, kiedy płód jest nieprawidłowo ułożony. Sam poród również jest niezmiernie ważny, bo niekiedy skutkuje dysfunkcyjnym ustawieniem powierzchni stawowych. Rzadko zdarza się również zablokowanie ruchomości stawu krzyżowo-biodrowego na skutek urazów miednicy podczas uprawiania sportów zimowych (snowboard, narty). Inną dysfunkcją stawów krzyżowo-biodrowych może być przesunięcie ich względem kości krzyżowej do przodu lub do tyłu oraz rotacja, co ze względu na wytworzone nadmierne napięcia więzadeł może dawać objawy bólowe, często mylone z rwą kulszową. Na skutek dysfunkcji stawu krzyżowo-biodrowego i napięcia mięśni pośladków może dojść do zbyt dużego napięcia mięśnia gruszkowatego, który łączy kość krzyżową z krętarzem większym kości udowej. Z kolei jego nadmierne napięcie może uciskać nerw kulszowy do talerza biodrowego, co w efekcie daje objaw podobny do typowej rwy kulszowej, związanej z dyskopatią. Staw krzyżowo-biodrowy i ciąża Bardzo często kobiety w ciąży cierpią z powodu uczucia nacisku i bólu w dolnej części pleców. Ból jest silny i promieniuje w stronę jednej lub drugiej nogi i utrudnia poruszanie się. Wszystkiemu winna jest relaksyna, która powoduje większą labilność stawu krzyżowo-biodrowego i przesuwa środek ciężkości do przodu (nutacja). Po urodzeniu dziecka ten obszar miednicy normuje się, niemniej warto zwrócić uwagę, że staw krzyżowo-biodrowy w tym okresie życia kobiety może dawać silne dolegliwości bólowe. Staw krzyżowo-biodrowy i napięcie powięziowe Ból stawu krzyżowo-biodrowego często związany jest z przykurczami i sztywnością mięśni. Przykurcze te wymagają rozciągania w celu przywrócenia prawidłowej postawy ciała. W wyniku nieprawidłowego ułożenia stawów biodrowo-krzyżowych często dochodzi również do dysbalansu napięciowego pomiędzy taśmą przednią i tylną i w obrębie taśmy głębokiej. Odpowiednio dobrane ćwiczenia i techniki rozluźniające, stretching, Muscle Energy Techniques (MET) mogą umożliwić odblokowanie i ustabilizowanie nadmiernie ruchomych stawów.
Blokada stawu krzyżowo-biodrowego pod kontrolą USG w Sopocie. Sprawdź ceny, opinie i umów wizytę online w pierwszym wolnym terminie - wystarczy jedno kliknięcie.
Patologie pojawiające się w obrębie stawu krzyżowo-biodrowego są przyczyną 18-30% przypadków przewlekłego bólu powstającego w obrębie lędźwiowo-krzyżowego odcinka kręgosłupa. Dolegliwości bólowe występują pomiędzy tylną górną linią biodrową, a linią między-pośladkową, najmocniej w okolicy samego stawu. Ból ogranicza chodzenie, dłuższe przebywanie w pozycji stojącej oraz siedzącej. W naszym ośrodku ośrodku pracują terapeuci o wielu specjalnościach potwierdzonych certyfikatami i kursami. ograniczenie bierne i/lub czynne ruchomości stawów w pozycji rozciągnięcia i skrócenia mięśnia promieniowanie bólu według charakterystycznego wzorca dla każdego mięśnia sztywność i osłabienie mięśnia wyraźne po długim odpoczynku lub przy braku aktywności objawy wegetatywne: potliwość, łzawienie, lokalny skurcz naczyń krwionośnych zaburzenia czucia głębokiego zaburzenia równowagi, zawroty głowy mrowienie, drętwienie, pieczenie Jesteś zainteresowany? Zadzwoń do nas i umów wizytę. Postaramy Ci się pomóc! Staw Krzyżowo-Biodrowy Rzeszów Realizujemy zabiegi na Narodowy Fundusz Zdrowia NFZ oraz prywatnie. W leczeniu zachowawczym stosuje się zabiegi fizykalne: laser, ultradźwięki, pole magnetyczne, jonoforeza, prądy TENS. Ponadto dużą ulgę przynoszą masaże np. masaż punktów spustowych czyli masaż punktów o zwiększonej wrażliwości, które reagują bólem na ucisk. Z zakresu terapii manualnej stosuje się techniki mające na celu odzyskanie ruchomości w stawie i usunięcie blokady stawu np. mobilizacje, manipulacje. Ponadto pracuje się nad zmniejszeniem patologicznego napięcia w obrębie struktur miednicy oraz dążenie do równowagi mięśniowej. Praca na tkankach miękkich ma za zadanie poprawić elastyczność tkanek obkurczonych oraz wzmocnić tkanki osłabione. -Ból w odcinku lędźwiowo-krzyżowym – W stanie ostrym chory ma problem z wykonywaniem jakiegokolwiek ruchu – Ból lokalizuje się zazwyczaj po jednej stronie – Choroba zwyrodnieniowa stawu – Niestabilność lub stan zapalny o etologii infekcyjnej lub reumatoidalnej – Uraz (upadek, dźwignięcie, nagłe obsunięcie się nogi) – Zmiany hormonalne np. w ciąży Dodatkowo na koniec terapii można zastosować taping medyczny. Czyli specjalne oklejanie, które działa przeciwbólowo, przeciwzapalnie czy stabilizująco. ZADZWOŃ: 783 784 123 Zapraszamy do Naszego Gabinetu Tutmed Rzeszów. Znajdujemy się na ul. Architektów 11/U4 (osiedle Zawiszy) w Rzeszowie. Zapraszamy Wszystkich którym doskwiera problem zdrowotny, potrzebują usług rehabilitacji, fizjoterapii w tym mieszkańców Rzeszowa oraz pobliskich miejscowości takich jak: Boguchwała, Tyczyn, Krasne, Łańcut, Strzyżów, Czudec, Dynów, Sanok, Krosno, Jasło, Lesko, Mielec, Dębica, Tarnobrzeg, Nowa Sarzyna, Nisko, Nowa Dęba, Kolbuszowa, Sieniawa, Przeworsk, Ropczyce, Trzebownisko, Jasionka, Brzozów, Harta, Błażowa, Głogów, Sokołów, Bratkowice, Kraczkowa, Lutcza, Markowa, Kańczuga, Kamień, Jeżowe, Sędziszów a także Mieszkańcy pozostałych miejscowości z Województwa Podkarpackiego. Reklama Reklama Ból stawu krzyżowo-biodrowego jest obecnie jedną z częstszych dolegliwości dotyczących aparatu ruchu. Może mieć wiele przyczyn, jednak zawsze wymaga oceny i diagnostyki specjalisty. Ignorowany ból może prowadzić do poważnych zaburzeń postawy i uszkodzeń innych struktur. Stawy krzyżowo-biodrowe Stawy krzyżowo-biodrowe charakteryzują się stosunkowo niewielką ruchomością, która wynosi około 4 stopni rotacji i 1,6 mm translacji. U mężczyzn zakresy te są dodatkowo nieznacznie mniejsze. Omawiane stawy odgrywają niezwykle ważną rolę, ponieważ stabilizują kręgosłup podczas przenoszenia obciążeń oraz pełnią funkcję lokomocyjną. Miednica jako łącznik między górną częścią tułowia a kończynami dolnymi odgrywa bardzo ważną rolę dynamiczną w systemie szkieletowym oraz biomechanicznym człowieka. W pozycji stojącej pomaga w utrzymywaniu równowagi ciała oraz odpowiedniej koordynacji, co zapewnia minimalizację zmęczenia mięśni posturalnych i wydatku energetycznego. W trakcie lokomocji natomiast ułatwia transport sił wygenerowanych przez mięśnie między tułowiem a kończynami dolnymi. Z czego wynika ból stawu krzyżowo-biodrowego? Dolegliwości bólowe w obrębie stawów krzyżowo-biodrowych najczęściej wynikają z patologii bezpośrednio w obrębie tych stawów. Przyczyną może być zablokowanie lub nadruchomość, a także patologie w obrębie tkanki miękkiej otaczającej stawy. Poniżej przedstawiono najczęstsze przyczyny bólu w stawie krzyżowo-biodrowym: zablokowanie czynnościowe – wynika z przemieszczania się kości krzyżowej względem kości biodrowej. W efekcie ma miejsce zaryglowanie na wyniosłościach stawu, co z kolei uniemożliwia wykonanie ruchu powrotnego, powodując ból; hipermobilność – pojawia się rzadziej, a jej przyczyną jest nadmierne rozciągnięcie więzadeł i brak stabilności w trakcie wykonywanych ruchów. Powoduje to rozszerzenie się szpary stawowej, niestabilność stawu i konieczność generowania większego napięcia przez tkanki miękkie; ciąża – szczególnie zaawansowana, której następstwem jest szereg zmian w układzie narządu ruchu. Rosnący brzuch zmienia środek ciężkości ciała, co znacznie rzutuje na stawy krzyżowo-biodrowe. Ich ból dotyczy do 80% kobiet w ciąży; czynniki zewnętrzne (mechaniczne) – przeciążenia, wypadki komunikacyjne, upadki; błędy treningowe – np. podnoszenie ciężarów w niewłaściwy sposób. Szczególną grupą osób narażonych na występowanie dolegliwości w obrębie stawu krzyżowo-biodrowego są osoby po 45. roku życia oraz osoby prowadzące siedzący tryb życia. Należy przy tym pamiętać, że dysfunkcja stawu krzyżowo-biodrowego nie musi łączyć się z odczuwaniem bólu. Możliwa jest sytuacja nieprawidłowej czynności stawu pod postacią sztywności lub niestabilności bez odczuwania dolegliwości bólowych. Jak wygląda ból stawu krzyżowo-biodrowego? Ból stawu krzyżowo-biodrowego wynikający z patologii więzadeł, lokalizuje się najczęściej w okolicy kości krzyżowej i samego stawu. Czasem promieniuje on do pachwiny (lub do jąder u mężczyzn) oraz do kończyny dolnej. Bardzo często myli się ten ból z rwą kulszową lub dyskopatią. W przypadku podrażnienia więzadła krzyżowo-guzowego odczuwa się dolegliwości w obrębie całej kończyny dolnej i pleców. Ból promieniuje często wzdłuż nogi, dochodząc aż do pięty. W efekcie następuje odruchowe napięcie mięśni tylnej części kończyny dolnej, co może dawać objawy pseudoneurologiczne lub pseudonaczyniowe. Reklama Reklama Zablokowanie stawu odczuwa się najczęściej jako ból punktowy, dzięki czemu można dokładnie wskazać jego lokalizację. Mogą temu oczywiście towarzyszyć inne dolegliwości, głównie ze strony układu nerwowego (jeśli dochodzi do ucisku struktur nerwowych). Wizyta u fizjoterapeuty Do zdiagnozowania dysfunkcji stawu krzyżowo-biodrowego niezbędne jest przeprowadzenie wywiadu oraz badania przedmiotowego zawierającego: badania czynnościowe zakresu ruchu, specjalne testy uznane za specyficzne dla stawu krzyżowo-biodrowego. Wśród wspomnianych testów specyficznych wyróżnić należy pozycyjne testy palpacyjne, ruchowe testy palpacyjne oraz testy prowokacyjne. Do najpopularniejszych testów wykonywanych celem oceny czynności stawów krzyżowo-biodrowych należą: Dobór poszczególnych testów następuje po przeprowadzeniu wywiadu i wstępnej oceny pacjenta. Na poniższym filmie fizjoterapeuta Kamil z Centrum Fizjoterapeuty pokazuje przykład jednego z testów, czyli jak wywołać objaw wyprzedzania, który może wskazać na zablokowanie stawów krzyżowo-biodrowych: W przypadku gdy dochodzi do podejrzenia zaburzeń układu nerwowego warto dodatkowo wykonać testy neurologiczne. Fizjoterapeuta po zdiagnozowaniu problemu i dobierze najbardziej optymalną terapię dla danego pacjenta. Leczenie zależy bowiem od dokładnej przyczyny bólu. Przykładowo, jeśli ból wynika z zablokowania stawu, najskuteczniejsza będzie terapia manualna w połączeniu z kinezyterapią. Należy bowiem nie tylko przywrócić stawu do prawidłowej pozycji, ale również wzmocnić lub rozciągnąć otaczające go struktury. Fizjoterapeuta poinstruuje również pacjenta, w jaki sposób funkcjonować poza gabinetem. Bardzo często zmiana pozycji podczas snu zmniejsza lub całkowicie likwiduje ból. Dobrym pomysłem jest spanie na boku z nogami ugiętymi do 90 stopni, przy czym między kolanami powinna znajdować się poduszka. Bibliografia Jagucka-Mętel W., Machoy-Mokrzyńska A., Nowicki A., Sobolewska E., Dolegliwości bólowe wynikające z zaburzeń stawów krzyżowo-biodrowych oraz więzadeł działających bezpośrednio i pośrednio na stawy, Pomeranian Journal of Life Sciences, 4/2017. Cichosz M., Kochański B., Dziweżek I., Kobylańska M., Polczyk A., Kałużny K., Zukow W. , Aktualne standardy diagnostyki i leczenia dolegliwości bólowych miednicy ze źródłem w stawach krzyżowo-biodrowych, Journal of Education, Health and Sport, 6/2016. Majchrzycki M., Mrozikiewicz P., Kocur P., Bartkowiak-Wieczorek J., Hoffmann M., Stryła W., Seremak-Mrozikiewicz A., Grześkowiak E. , Dolegliwości bólowe dolnego odcinka kręgosłupa u kobiet w ciąży, Ginekologia Polska, 81/2010. Polecane produkty: Reklama Reklama Niepozorny problem z miednicą mylony z bólem kręgosłupa Jeśli nie znasz źródła bólu w dolnej części pleców, dobrze jest też zwrócić uwagę na staw krzyżowo-biodrowy (SI). Chociaż wiele osób nigdy o tym nie słyszało, szacuje się, że dysfunkcja stawu krzyżowo-biodrowego jest odpowiedzialna od 15% nawet do 30% przypadków bólu w dolnej części pleców. Czym jest staw krzyżowo-biodrowy (SI)? Staw krzyżowo-biodrowy jest miejscem, gdzie miednica łączy się z kręgosłupa. Dzięki temu mamy dwa stawy krzyżowo-biodrowe. Stawy SI są wytrzymałe i wytrzymują ogromne ciśnienie. Wspomagają one ciężar górnego ciała, działając jako amortyzatory podczas przenoszenia ciężaru między tułowiem a miednicą i nogami. Stawy te wspomagają również zakres ruchu, gdy zginasz się na biodrach lub gdy skręcasz się. Za każdym razem, gdy wstajemy z siedzenia lub chodzimy, kładziemy nacisk na stawy SI. Codzienne czynności z czasem przeciążamy te stawy prowadząc do bólu i dysfunkcji całego układu. Typowe objawy bólowe stawów krzyżowo-biodrowych. Problemy ze stawami SI można scharakteryzować przez te objawy: przewlekłe, bolesne bóle po jednej stronie dolnej części pleców, boczna część okolicy kości krzyżowej. mniejszy ból pleców, który pogłębia się przy pewnych ruchach, takich jak wsiadanie i wysiadanie z samochodu, schylanie się i poranne wstawanie z łóżka. ból, który promieniuje w dół od pośladka do kolana po tylnej części uda, mylony z rwą kulszową. ból, który sprawia wrażenie, że pochodzi z bioder. Ból spowodowany dysfunkcją stawów SI może pojawić się po obu stronach ciała, nawet jeśli bardziej powszechne jest odczuwanie bólu tylko po jednej stronie. Kolejny fakt, o którym należy pamiętać: Dysfunkcja stawów krzyżowo-biodrowych częściej występuje u kobiet w młodym i średnim wieku. Kobiety, które są w ciąży lub niedawno urodziły mogą być bardziej podatne na ból stawów SI. Objawy które na pewno nie mają źródła w stawach krzyżowo-biodrowych: ból, który promieniuje od kolana w dół nogi. słabość lub drętwienie w dolnej części ciała. Jeśli objawy te występują, staw SI nie jest prawdopodobnym źródłem bólu. Jak sprawdzić dysfunkcję stawów SI? Zaleca się wizytę u fizjoterapeuty, w celu diagnostyki funkcjonalnej, które obejmują: diagnostyka poprzez kompresje kości biodrowej na kość krzyżową w celu prowokacji bólu pochodzącego ze stawu. Badanie bolesności stawu podczas zakresu ruchu poprzez kość udową. test w leżeniu na plecach z jedną nogą wyprostowaną i drugą zgiętą, gdzie kostka spoczywa na udzie prostej nogi. Ciśnienie jest przykładane poprzez delikatne naciskanie zgiętego kolana w dół i na zewnątrz. Jeśli te testy odtwarzają ból, może to oznaczać dysfunkcję stawów krzyżowo-biodrowych. W stanach ostrych lekarz może diagnostycznie podać do stawu SI miejscową iniekcję znieczulającą. Jeśli zastrzyk łagodzi ból, problemem może być staw SI. Dysfunkcję stawów krzyżowo-biodrowych trudno jest określić za pomocą diagnostyki obrazowej, takiej jak badanie rentgenowskie lub rezonans magnetyczny. Dlatego tak trudna jest ich diagnostyka, a pacjenci często błędnie i nieskutecznie leczą się na inne przypadłości, np. na dyskopatię. Jednak dobrze przeprowadzone funkcjonalne testy fizjoterapeutyczne mogą to skutecznie określić. Pokonaj ból bioder! Ćwiczenia: rozluźnienie i wzmocnienie mięśni bioder Nie jest prawdą, że tylko osoby starsze są narażone na ból bioder. Coraz młodsze osoby, skazane na pracę przy biurku i siedzący tryb życia, czasem nawet po kilkanaście godzin w ciągu dnia, odczuwają ból. Do tego grona należą również sportowcy i ci, którzy przeciążają dolne partie ciała. Jak w prosty sposób można temu zapobiegać? Ćwicząc! Pierwsze dolegliwości zwykle zaczynają się w pachwinie i w obrębie stawu biodrowego, które powinny być znakiem ostrzegawczym, którego nie należy lekceważyć. Najpierw pojawiają się pierwsze symptomy, później coraz częściej ból zaczyna nam towarzyszyć w ciągu dnia, ograniczając codzienną aktywność i obniżając jakość życia. W takich sytuacjach zdarza się, że podświadomie zaczynamy unikać obciążenia bolącej kończyny i zaczynamy utykać, z czasem zaburzając równowagę stawów miednicy i powodując dysbalans mięśniowy. Dodatkowy dyskomfort sprawia bolący kręgosłup. Nie dopuść do tego! Należy systematycznie dbać o elastyczność stawów, aby uniknąć w przyszłości zmian zwyrodnieniowych i założenia endoprotezy. Ból bioder – przyczyny Biodra bolą zazwyczaj wskutek przeciążenia stawów. Dolegliwości te w większości przypadków najczęściej mijają, kiedy odpoczniemy. Przy zmianach zwyrodnieniowych dochodzi do uszkodzenia chrząstki stawowej panewki stawu biodrowego bądź do degeneracji głowy kości udowej i degradacji stawu. To prowadzi do ograniczenia zakresu ruchu w stawie i bólu związanego z aktywnością, który zaczyna promieniować do pachwin i kolan. Możemy odczuć go również w odcinku lędźwiowo-krzyżowym kręgosłupa oraz na tylnej stronie uda. Przyczyną bólu mogą być wcześniejsze urazy, jakie rozpozna lekarz na podstawie badań obrazowych. Mogą to być m. in. złamania osteopatyczne, tj. złamanie szyjki kości udowej, kości miednicy bądź zwichnięcie stawu biodrowego. Jak wyjaśniają fizjoterapeuci Rex Medica Sport, ból biodra często spowodowany jest zmianami mięśniowo-powięziowymi, co oznacza, że nasze mięśnie są zbyt przykurczone jednostajną postawą lub wykonywaną czynnością i nie mogą pracować w sposób naturalny. Kiedy wskutek rutynowych czynności i przy dłuższym siedzeniu w jednej pozycji zaczynasz odczuwać dyskomfort to pierwszy symptom dolegliwości. Zadbaj o to, aby nie rozwinęła się w stan przewlekły, który może ostatecznie doprowadzić do operacji. Pamiętaj – z bólem bioder można uporać się w prosty sposób, systematycznie ćwicząc 20 minut dziennie lub co najmniej 3 razy w tygodniu! Jeśli chcesz sprawdzić, czy masz mocne biodra, wykonaj prosty test: zrób przysiad na jednej nodze – jeśli kolano odchyla się do środka, masz słabe biodra. Ból bioder – ćwiczenia Ból biodra jest wyjątkowo dokuczliwy. W stanie przewlekłym ogranicza podstawowe czynności, tj. Chodzenie (zaburzając z czasem wzorzec chodu) swobodne kucanie czy bieganie. Ćwiczenia łagodzą dolegliwości nie tylko w samym stawie, ale także w okolicach, do których promieniuje ból: w pachwinie, udzie, podudziu czy plecach. Rozciągają również stawy biodrowe, zwiększając zakres ruchowy oraz przywracają im stabilność i elastyczność. Poniżej prezentujemy 5 ćwiczeń na biodra, które będą zarówno skuteczną terapią, jak i profilaktyką. Kiedy odczuwasz ból i “pieczenie” bocznej strony biodra, ból w pachwinie i w okolicy kości krzyżowej bądź w okolicy pośladków ĆWICZENIA – rozciągające: praca nad mięśniami krzyżowo-lędźwiowymi, czworogłowymi, mięśniem gruszkowatym, ćwiczenie nr 1 połóż się na plecach, ręce wzdłuż ciała zegnij prawą nogę w kolanie, przyciągnij do brzucha i skieruj lekko na zewnątrz oprzyj na kolanie dłoń blokując ręką ruch nogi, staraj się wywierać nacisk w trakcie przywodzenia jej w stronę środka napnij mięśnie i pozostań w tej pozycji do momentu aż poczujesz napięcie (około kilkunastu sekund) powtórz ćwiczenie 3-krotnie wróć do pozycji wyjściowej i zmień stronę ćwiczenie nr 2 leżąc na plecach, nogi ugnij w kolanach (lub oprzyj o ścianę pod kątem około 90 stopni) prawą stopę oprzyj o lewe kolano i postaraj się je przyciągnąć w prawą stronę lewa stopa cały czas pozostaje w tej samej pozycji, oparta o podłogę (lub ścianę) poczujesz lekkie rozciąganie w bocznej części biodra, na mięśniu pośladkowym wytrzymaj w tej pozycji około 1 minuty zmień stronę i powtórz ćwiczenie ćwiczenie nr 3 uklęknij (klęk prosty) ustaw się w rozkroku, jedno kolano pozostaw daleko za sobą wypnij biodra do przodu napnij mięśnie brzucha i utrzymaj napięcie około 1 minuty opcjonalnie zamiast wyprostu, możesz wykonać lekki skłon, ręce opierając o podłogę zmień stronę i powtórz ćwiczenie ćwiczenie nr 4 stań prawym bokiem do ściany oprzyj się ręką i wyprostuj plecy ugnij lewą nogę i unieś piętę do pośladka staraj się ją docisnąć, dlatego aby sobie pomóc, złap stopę dłonią wytrzymaj w tej pozycji kilkanaście sekund powtórz ćwiczenie 10 razy zwolnij nogę i zmień stronę ćwiczenie nr 5 stań w świetle drzwi, aby złapać się futryny na wysokości klatki piersiowej stopy ustaw równolegle do niej, na wprost, na szerokość bioder trzymając je cały czas w tej samej pozycji, staraj się lekko rozpychać kolana na zewnątrz utrzymując plecy proste, schodź w dół jak najniżej, wypychając pośladki w tył i staraj się je maksymalnie zbliżyć do pięt – cały czas trzymając się futryny pozostań w tej pozycji około 1 minuty Co boli w krzyżu? Czyli o dysfunkcjach stawu krzyżowo-biodrowego Siedzący tryb życia i nagła potrzeba intensywnej aktywności fizycznej, przykurcze mięśni spowodowane brakiem ruchu lub ciąża powodują, że nagle pojawia się ostry ból w dole pleców. Może być on również spowodowany nagłym upadkiem podczas sportów zimowych, kiedy deska snowboardowa odmawia współpracy. Staw krzyżowo-biodrowy potrafi dać wiele dolegliwości, objawiających się ostrym bólem, mylonym nierzadko z rwą kulszową. Jak wygląda staw krzyżowo-biodrowy i jakie są jego dysfunkcje? Staw krzyżowo-biodrowy – anatomia i badanie Stawy krzyżowo-biodrowe to stawy tworzone przez kość krzyżową i biodrową, o zwięzłej strukturze i charakterystycznym kształcie. Mają bardzo niewielką ruchomość względem talerza biodrowego i odgrywają kluczową rolę we wszystkich codziennych czynnościach fizycznych. Ponieważ dolegliwości tego stawu trudno jednoznacznie zdiagnozować, dobrze jest przeprowadzić szczegółowy wywiad i badanie fizykalne, a dobre rezultaty w jego diagnostyce daje tzw. gossip test, test wyprzedzania i step forward. Staw krzyżowo-biodrowy i jego dysfunkcje Zdarza się, iż staw krzyżowo-biodrowy daje dolegliwości już od narodzin. Do niewłaściwego ułożenia stawów biodrowo-krzyżowych dochodzi nawet w okresie prenatalnym, kiedy płód jest nieprawidłowo ułożony. Sam poród również jest niezmiernie ważny, bo niekiedy skutkuje dysfunkcyjnym ustawieniem powierzchni stawowych. Rzadko zdarza się również zablokowanie ruchomości stawu krzyżowo-biodrowego na skutek urazów miednicy podczas uprawiania sportów zimowych (snowboard, narty). Inną dysfunkcją stawów krzyżowo-biodrowych może być przesunięcie ich względem kości krzyżowej do przodu lub do tyłu oraz rotacja, co ze względu na wytworzone nadmierne napięcia więzadeł może dawać objawy bólowe, często mylone z rwą kulszową. Na skutek dysfunkcji stawu krzyżowo-biodrowego i napięcia mięśni pośladków może dojść do zbyt dużego napięcia mięśnia gruszkowatego, który łączy kość krzyżową z krętarzem większym kości udowej. Z kolei jego nadmierne napięcie może uciskać nerw kulszowy do talerza biodrowego, co w efekcie daje objaw podobny do typowej rwy kulszowej, związanej z dyskopatią. Staw krzyżowo-biodrowy i ciąża Bardzo często kobiety w ciąży cierpią z powodu uczucia nacisku i bólu w dolnej części pleców. Ból jest silny i promieniuje w stronę jednej lub drugiej nogi i utrudnia poruszanie się. Wszystkiemu winna jest relaksyna, która powoduje większą labilność stawu krzyżowo-biodrowego i przesuwa środek ciężkości do przodu (nutacja). Po urodzeniu dziecka ten obszar miednicy normuje się, niemniej warto zwrócić uwagę, że staw krzyżowo-biodrowy w tym okresie życia kobiety może dawać silne dolegliwości bólowe. Staw krzyżowo-biodrowy i napięcie powięziowe Ból stawu krzyżowo-biodrowego często związany jest z przykurczami i sztywnością mięśni. Przykurcze te wymagają rozciągania w celu przywrócenia prawidłowej postawy ciała. W wyniku nieprawidłowego ułożenia stawów biodrowo-krzyżowych często dochodzi również do dysbalansu napięciowego pomiędzy taśmą przednią i tylną i w obrębie taśmy głębokiej. Odpowiednio dobrane ćwiczenia i techniki rozluźniające, stretching, Muscle Energy Techniques (MET) mogą umożliwić odblokowanie i ustabilizowanie nadmiernie ruchomych stawów. Magdalena Serafin Historyk sztuki i specjalista PR, certyfikowany provider TRE® ,a z zamiłowania pasjonatka osteopatii i pracy z ciałem, studentka psychoterapii w nurcie analizy bioenergetycznej według Lowena. Mama dwóch małych córek, łącząca pracę zawodową z bieganiem i zgłębianiem meandrów psychiki. Uwielbia być tu i teraz, blisko ludzi. Zobacz wszystkie moje artykuły Zapalenie stawu biodrowego – objawy i leczenie -ITAMI Ból stawów biodrowych to jeden z głównych objawów zapalenia stawu biodrowego. Choroba ta może mieć różne podłoże: bakteryjne, wirusowe, reumatologiczne. Schorzenie prowadzi do samoograniczenia. Przyczyna powstawania przemijającego zapalenia stawu biodrowego nadal jest niejasna. Najczęściej jednak wskazuje się, że ból stawów biodrowych i związane z tym schorzenia powiązane są urazami, niedawno przebytymi zakażeniami układu oddechowego, alergią. Poznaj objawy i metody leczenia przemijającego zapalenia stawu biodrowego, a także naturalne sposoby na leczenie zwyrodnienia stawu biodrowego. Czym jest zapalenie stawu biodrowego? Zapalenie stawu biodrowego jest chorobą, która najczęściej dotyka dzieci między 3 a 10 rokiem życia. Statystyki wskazują również, że schorzenie częściej pojawia się u chłopców. Zapalenie stawu biodrowego w wielu przypadkach jest konsekwencją zakażenia bakteryjnego, wirusowego, powikłań po infekcji głównych dróg oddechowych (angina, grypa) i innych schorzeń częstych w wieku dziecięcym. Do rodziców apeluje się więc, aby nie bagatelizować infekcji, ponieważ nieleczona może doprowadzić do bólu stawu biodrowego i stanów zapalnych. Zapalenie stawu biodrowego: przyczyny Dokładna przyczyna zapalenia stawu biodrowego nie jest do końca znana. Lekarze wskazują jednak, że choroba ta może mieć związek z: niedawno przebytym urazem, niedawno przebytym zakażeniem wirusowym (np. zakażenie górnych dróg oddechowych), alergią. Oprócz tego w przypadku bakteryjnego zapalenia stawu biodrowego może być zakażenie bakteryjne z innego, nawet odległego miejsca w organizmie. Wskazuje się, że bakterie mogące prowadzić do schorzenia mogą pochodzić ze: Skóry – bakterie pojawiają się szczególnie w czasie urazów, zabiegów operacyjnych, zapalenia tkanki łącznej, Kości przy zapaleniu szpiku, Krwi – bakterii mogą być rozsiewane przez krew przy infekcjach układu moczowego lub oddechowego. W przypadku wirusowego zapalenia stawu biodrowego jako przyczyny wskazuje się natomiast: wirusowe zapalenie wątroby typu B i C (HBV, HCV); zakażenie wirusem HIV (czasem związane z przewlekłym bólem stawów); wirus ospy wietrznej; wirus świnki; parwowirus B19; wirus różyczki. Zapalenie stawu biodrowego może mieć też podłoże infekcyjne. W tym wypadku czynnikami ryzyka są: bardzo młody lub podeszły wiek pacjenta; złe odżywianie i zaniedbanie (szczególnie dotyczy to krajów rozwijających się); choroby immunosupresyjne: HIV/AIDS, stosowanie narkotyków dożylnych, steroidów; cukrzyca. Ból stawów biodrowych: objawy Podstawowym objawem zapalenia stawu biodrowego o każdym typie jest ostry ból biodra. Dolegliwości bólowe zaczynają się w biodrze i pachwinie, a następnie promieniuje do kolana. W przypadku, gdy schorzenie ma podłoże bakteryjne, to dochodzi jeszcze do obrzęku stawu, zwiększenia jego ciepłoty, tachykardii, szybkiego bicia serca. Chorzy skarżą się też na gorączkę i złe samopoczucie. Pojawiający się ból stawów biodrowych utrudnia też poruszanie się – chory zaczyna utykać, ruchy biodra lub nóg są mniej swobodne, zakres ruchów zmniejsza się. Ból biodra może zwiększać się po wysiłku np. długim spacerze czy biegu. Ból stawów biodrowych: diagnostyka Aby rozpoznać zapalenie stawu krzyżowo biodrowego konieczne jest udanie się do lekarza i przeprowadzenie badań. Diagnostyka zapalenia stawu biodrowego wymaga wykonania morfologii krwi, RTG stawu biodrowego, USG, punkcji stawu biodrowego. W przypadku podejrzenia bakteryjnego podłoża choroby dodatkowo lekarz zleci morfologię krwi i badanie mikrobiotyczne krwi – natomiast przy podłożu wirusowym bólu bioder wykonuje się dodatkowo przeciwciała IgM. Ból biodra: leczenie Dokuczliwy ból w stawie biodrowym zawsze należy skonsultować z lekarzem. W przypadku, gdy jest on spowodowany uszkodzeniem mięśni, ścięgien lub zapaleniem ścięgien choremu przepisuje się środki przeciwbólowe. Pomagają one zmniejszyć obrzęk i przynoszą ulgę w bólu. Na ból stawów biodrowych stosuje się też łagodne ćwiczenia oraz ćwiczenia rozciągające. Poprawiają one ruchomość stawów i zmniejszają ból. Rehabilitacja powinna obejmować ćwiczenia izometryczne, które będą dodatkowo zapobiegać zanikom mięśni. W przypadku zapalenia stawu biodrowego zaleca się również: Odpoczynek – chory powinien pozostać w łóżku przez ok. 1 tydzień, aby zachować ciszę mechaniczną i ograniczyć podrażnienia stawu; Krioterapię miejscową – jej celem jest obniżenie stanu zapalnego tkanek okolic stawu biodrowego oraz złagodzić ból bioder; Masaże lecznicze – ich rolą jest lepsze odżywienie struktur mięśniowo-więzadłowych, polepszenie stanu tkanek okołostawowych, rozluźnienie napiętych mięśni; Antybiotykoterapię – zalecana jest ona przy infekcyjnym zapaleniu stawu biodrowego; farmaceutyki zażywa się przez ok. 6 tygodni; ich typ dobierany jest na podstawie wyniku posiewu; Nacięcie stawu i zastosowanie drenażu (w niektórych określonych przypadkach). Ból stawu biodrowego spowodowany zapaleniem leczy się około 2-3 tygodni. W tym czasie dochodzi do wyciszenia stanu zapalnego. Zwyrodnienie stawu biodrowego: leczenie naturalne Leczenie zwyrodnienia stawu krzyżowo biodrowego można wspomagać naturalnymi terapiami. Do nich zalicza się fizykoterapię, która opiera się na magnetoterapii, elektroterapii i laseroterapii, a także noszeniu ortezy wspierające mechanikę stawu i wkładek profilowanych do butów, które korygują ustawienie osi kończyny. Leczenie naturalne zwyrodnienia stawu biodrowego to również odpowiednia dieta, ziołolecznictwo i domowe sposoby łagodzenia dolegliwości bólowych i obrzęków, codzienna gimnastyka. lek. Michał Dąbrowski Staw krzyżowo-biodrowy – propozycja terapii Zdecydowana większość zaburzeń w obrębie stawów krzyżowo-biodrowych jest konsekwencją codziennych nawyków bądź asymetrii prawej i lewej strony ciała (lateralizacji). Przeważnie dysfunkcje te związane są z nawykami, takimi jak spanie na jednym boku, bądź zakładanie nogi na nogę. Z biegiem czasu efektem nawyków mogą być zaburzenia równowagi mięśniowej, które objawiają sięprzykurczami, ograniczoną ruchomością oraz zaburzeniami postawy ciała [1]. Do czynników zaburzających funkcjonowanie stawów krzyżowo-biodrowych zalicza się: stan zapalny – jest on przeważnie konsekwencją nagłego urazu lub długotrwałego przeciążenia (zarówno dynamicznego, jak i statycznego), dochodzi wówczas do silnego naciągnięcia więzadeł lub do wzmożonego napięcia struktur więzadłowych; zmiany zwyrodnieniowe – wskutek zmian dochodzi do uszkodzenia chrząstki wyściełającej powierzchnie stawowe na kości biodrowej i krzyżowej; patologiczne zmiany w obrębie kości krzyżowej – przeważnie dotyczą braku zrostu pomiędzy kręgami na jednym lub więcej poziomach, zaburzony zrost kości krzyżowej (zrost kości ma miejsce w rozwoju wewnątrzmacicznym) wpływa na nieprawidłowe wykształcenie stawu krzyżowo-biodrowego; zaburzenia struktur stabilizujących: hipomobilność – stan, gdy napięcie tkanek okołostawowych jest wzmożone i uniemożliwia prawidłową ruchomość stawu; zaburzenia struktur stabilizujących: hipermobilność – stan rozciągnięcia więzadeł, które nie spełniają swojej funkcji stabilizacyjnej, wówczas ruch w stawie przekracza prawidłowe zakresy; ciąża – podczas ciąży stawy krzyżowo-biodrowe przechodzą zmiany związane z wydzielaniem hormonów, które wpływają na rozluźnianie tkanki łącznej, co ma ułatwić poród poprzez zwiększoną elastyczność struktur; nieprawidłowa postawa ciała w statyce i dynamice – wpływa przeciążająco na stawy krzyżowo-biodrowe [2–4]. Dysfunkcje stawu krzyżowo-biodrowego można podzielić na zaburzenia związane z: ograniczeniem ruchomości w stawie (staw zablokowany) – jedna z kości biodrowych przemieszcza się (ulega skręceniu) w kierunku do przodu i powoduje zablokowanie kości w nieprawidłowej pozycji, napięcie torebki stawowej i uniemożliwienie ruchu w segmentach kręgosłupa znajdujących się powyżej, nadmierną ruchomością w stawie, niestabilnością, często połączoną z wtórną kompresją powierzchni stawowych [5, 6]. Wnikliwe badanie osteopatyczne pozwala wskazać rodzaj zaburzenia i jego postać. Postępowanie w przypadku dysfunkcyjności stawu krzyżowo-biodrowego zależne jest od przyczyny zaburzeń [7–10]: Staw zablokowany – pierwszą czynnością jest odblokowanie stawu przez techniki manualne, następnie należy wprowadzić ćwiczenia utrzymujące zakres ruchu w zablokowanym dotąd kierunku. Staw niestabilny – istotna jest praca z określonymi grupami mięśniowymi w celu poprawy stabilizacji stawu krzyżowo-biodrowego. Zazwyczaj potrzebne jest również wspomaganie stabilności miednicy pasem miedniczym. W przypadku zwiększonej ruchomości/niestabilności przyczyną bólu może być osłabienie mięśni pośladkowych oraz dwugłowego uda i sztywność mięśni biodrowo-lędźwiowych, które stabilizują kręgosłup i miednicę. Wskazane jest: wzmocnienie mięśni pośladkowych i dwugłowych ud, skorygowanie dysfunkcji stawu (chiropraktyka/terapia manualna), rozciąganie mięśni biodrowo-lędźwiowych, zachowanie odpowiedniej ruchomości bioder. Staw niestabilny skompresowany – należy doprowadzić do odbarczenia powierzchni stawowych poprzez osteopatyczne techniki manualne, a następnie wprowadzić leczenie jak w przypadku niestabilności stawu krzyżowo-biodrowego. Wskazane są: relaksacja nadmiernie napiętych grup mięśniowych, wzmacnianie mięśni głębokich obręczy miedniczej. Zabiegi z zakresu terapii manualnej mają na celu odtworzenie ruchu stawowego (mobilizacje, manipulacje), zmniejszenie patologicznego napięcia w obrębie struktur miednicy oraz dążenie do równowagi mięśniowej (techniki poizometrycznej relaksacji mięśni – PIR). Praca na tkankach miękkich obejmuje poprawę elastyczności tkanek obkurczonych oraz wzmocnienie tkanek osłabionych [11, 12]. W przypadkach zaawansowanych zmian i dolegliwości bólowych czasami konieczne jest wprowadzenie farmakoterapii o działaniu przeciwzapalnym i przeciwbólowym [12]. Manualne odbarczenie stawu krzyżowo-biodrowego prawego Pacjent leży na lewym boku przodem do terapeuty. Noga prawa ugięta w stawie biodrowym (pod kątem prostym) i kolanowym spoczywa na leżance przed nogą lewą, noga lewa wyprostowana. Lewa dłoń terapeuty położona w okolicy prawego guza kulszowego, prawa dłoń spoczywa na prawym barku pacjenta (zdj. 1). Poleca się pacjentowi wykonanie wdechu. Podczas głębokiego wydechu terapeuta jedną ręką stabilizuje bark lub dolne żebra po przeciwnej stronie, drugą naciska i przesuwa okolicę pośladka w kierunku do siebie (zdj. 2). Po zabiegu należy wykonać test wyprzedzania, który polega na tym, że pacjent stoi tyłem do badającego z wyprostowanymi nogami w stawach kolanowych, obie stopy równo na podłodze. Należy wyczuć kciukami oba kolce biodrowe tylne górne. Poleca się pacjentowi wykonanie skłonu do przodu. W skłonie tułowia ocenia się położenie oraz ruchomość obu kolców. Brak obniżania się kolca albo obecność objawu wyprzedzania świadczy głównie o zablokowaniu stawu krzyżowo-biodrowego po stronie badanej. Energizacja mięśni (PIR) Przed rozpoczęciem PIR należy wykonać test funkcjonalny. Pacjent leży na plecach z nogami ugiętymi w stawach kolanowych, terapeuta klęczy przed stopami pacjenta i stabilizuje je. Poleca się wykonanie skrętu kolan w prawą, następnie lewą stronę. Należy porównać różnice w odległości stawów kolanowych od podłoża. Po zakończeniu PIR należy powtórzyć test funkcjonalny. Poizometryczna relaksacja mięśni (angażowanie mięśni otaczających miednicę): leżenie na plecach, nogi ugięte w stawach kolanowych, skręcone maksymalnie w jedną stronę. Opór: jedna ręka na stopach pacjenta, druga przyłożona po bocznej stronie uda (zdj. 3). Poleca się wykonanie ruchu przeciwko oporowi terapeuty. W momencie gdy pacjent przepchnie dłonie terapeuty (zdj. 4), poleca się rozluźnienie i wykonanie głębokiego wdechu, następnie podczas wydechu spycha się kolana do pozycji wyjściowej. Relaksację należy wykonać dla obu stron, po 5–8 powtórzeń na każdą stronę. Należy dawkować równe napięcia i wyrównać je po obu stronach. Poizometryczna relaksacja mięśni (angażowanie mięśni przywodzicieli uda, pośladkowych średnich oraz czworobocznych lędźwi): leżenie na boku z nogami wyprostowanymi. Opór: jedna ręka przyłożona w okolicy bocznej uda, druga na ramieniu pacjenta (zdj. 5). Poleca się uniesienie całego tułowia i nóg przeciwko oporowi terapeuty (zdj. 6). Technikę należy wykonać obustronnie, po 5–8 powtórzeń na każdą stronę. Ćwiczenia wzmacniające W terapii stawu krzyżowo-biodrowego zastosowanie mają ćwiczenia stymulujące głębokie mięśnie stabilizujące. Są to przede wszystkim podpory (przodem, tyłem, bokiem), kombinacje ćwiczeń w pozycji klęku podpartego oraz ćwiczenia w wyższych pozycjach na małej płaszczyźnie podporu oraz na niestabilnym podłożu. Ćwiczenie 1. Angażowanie jednostronnie mięśnia pośladkowego wielkiego oraz jednostronnie czworobocznego lędźwi, prostownika grzbietu, biodrowego większego po obu stronach, skośnych brzucha, poprzecznego brzucha. Leżenie na plecach, jedna noga ucięta w stawie kolanowym, zgięta pod kątem prostym, druga wyprostowana (zdj. 7). Ruch: jednoczesne uniesienie bioder oraz wyprostowanej nogi, tak aby oba uda były równoległe (zdj. 8). Ćwiczenie należy wykonać obustronnie. Ćwiczenie 2 Leżenie na plecach, obie golenie i stopy znajdują się na podwieszkach. Ruch: uniesienie obu bioder (zdj. 9). Ćwiczenie 3. Leżenie na plecach z nogami ugiętymi pod kątem prostym. Lewa dłoń przyłożona z przodu na lewym udzie, prawa ręka przyłożona z tyłu na prawym udzie (zdj. 10). W tej pozycji należy docisnąć lędźwie do podłoża. Ruch: maksymalny nacisk udami na dłonie (lewe udo naciska w górę, prawe w dół). Podczas ćwiczenia dłonie stawiają opór udom, tak aby uzyskać napięcie izometryczne. Pacjent powinien czuć napięcie na lewych zginaczach bioder i prawych prostownikach. Napięcie należy utrzymać w granicach 10 s. Ćwiczenie należy wykonać obustronnie.
Zapalenie stawu biodrowego może mieć także związek z zakażaniem bakteryjnym szpiku występującym w pobliskiej kości. Poza grypą wirusowe zapalenie stawu może wystąpić u pacjentów chorych na różyczkę, ospę wietrzną, świnkę, WZW typu B i C. Problemy ze stawami biodrowymi pojawiają się również u osób zarażonych
Zdecydowana większość zaburzeń w obrębie stawów krzyżowo-biodrowych jest konsekwencją codziennych nawyków bądź asymetrii prawej i lewej strony ciała (lateralizacji). Przeważnie dysfunkcje te związane są z nawykami, takimi jak spanie na jednym boku, bądź zakładanie nogi na nogę. Z biegiem czasu efektem nawyków mogą być zaburzenia równowagi mięśniowej, które objawiają sięprzykurczami, ograniczoną ruchomością oraz zaburzeniami postawy ciała [1]. Do czynników zaburzających funkcjonowanie stawów krzyżowo-biodrowych zalicza się: stan zapalny – jest on przeważnie konsekwencją nagłego urazu lub długotrwałego przeciążenia (zarówno dynamicznego, jak i statycznego), dochodzi wówczas do silnego naciągnięcia więzadeł lub do wzmożonego napięcia struktur więzadłowych; zmiany zwyrodnieniowe – wskutek zmian dochodzi do uszkodzenia chrząstki wyściełającej powierzchnie stawowe na kości biodrowej i krzyżowej; patologiczne zmiany w obrębie kości krzyżowej – przeważnie dotyczą braku zrostu pomiędzy kręgami na jednym lub więcej poziomach, zaburzony zrost kości krzyżowej (zrost kości ma miejsce w rozwoju wewnątrzmacicznym) wpływa na nieprawidłowe wykształcenie stawu krzyżowo-biodrowego; zaburzenia struktur stabilizujących: hipomobilność – stan, gdy napięcie tkanek okołostawowych jest wzmożone i uniemożliwia prawidłową ruchomość stawu; zaburzenia struktur stabilizujących: hipermobilność – stan rozciągnięcia więzadeł, które nie spełniają swojej funkcji stabilizacyjnej, wówczas ruch w stawie przekracza prawidłowe zakresy; ciąża – podczas ciąży stawy krzyżowo-biodrowe przechodzą zmiany związane z wydzielaniem hormonów, które wpływają na rozluźnianie tkanki łącznej, co ma ułatwić poród poprzez zwiększoną elastyczność struktur; nieprawidłowa postawa ciała w statyce i dynamice – wpływa przeciążająco na stawy krzyżowo-biodrowe [2–4]. Dysfunkcje stawu krzyżowo-biodrowego można podzielić na zaburzenia związane z:POLECAMY ograniczeniem ruchomości w stawie (staw zablokowany) – jedna z kości biodrowych przemieszcza się (ulega skręceniu) w kierunku do przodu i powoduje zablokowanie kości w nieprawidłowej pozycji, napięcie torebki stawowej i uniemożliwienie ruchu w segmentach kręgosłupa znajdujących się powyżej, nadmierną ruchomością w stawie, niestabilnością, często połączoną z wtórną kompresją powierzchni stawowych [5, 6]. Wnikliwe badanie osteopatyczne pozwala wskazać rodzaj zaburzenia i jego postać. Postępowanie w przypadku dysfunkcyjności stawu krzyżowo-biodrowego zależne jest od przyczyny zaburzeń [7–10]: Staw zablokowany – pierwszą czynnością jest odblokowanie stawu przez techniki manualne, następnie należy wprowadzić ćwiczenia utrzymujące zakres ruchu w zablokowanym dotąd kierunku. Staw niestabilny – istotna jest praca z określonymi grupami mięśniowymi w celu poprawy stabilizacji stawu krzyżowo-biodrowego. Zazwyczaj potrzebne jest również wspomaganie stabilności miednicy pasem miedniczym. W przypadku zwiększonej ruchomości/niestabilności przyczyną bólu może być osłabienie mięśni pośladkowych oraz dwugłowego uda i sztywność mięśni biodrowo-lędźwiowych, które stabilizują kręgosłup i miednicę. Wskazane jest: wzmocnienie mięśni pośladkowych i dwugłowych ud, skorygowanie dysfunkcji stawu (chiropraktyka/terapia manualna), rozciąganie mięśni biodrowo-lędźwiowych, zachowanie odpowiedniej ruchomości bioder. Staw niestabilny skompresowany – należy doprowadzić do odbarczenia powierzchni stawowych poprzez osteopatyczne techniki manualne, a następnie wprowadzić leczenie jak w przypadku niestabilności stawu krzyżowo-biodrowego. Wskazane są: relaksacja nadmiernie napiętych grup mięśniowych, wzmacnianie mięśni głębokich obręczy miedniczej. Zabiegi z zakresu terapii manualnej mają na celu odtworzenie ruchu stawowego (mobilizacje, manipulacje), zmniejszenie patologicznego napięcia w obrębie struktur miednicy oraz dążenie do równowagi mięśniowej (techniki poizometrycznej relaksacji mięśni – PIR). Praca na tkankach miękkich obejmuje poprawę elastyczności tkanek obkurczonych oraz wzmocnienie tkanek osłabionych [11, 12]. W przypadkach zaawansowanych zmian i dolegliwości bólowych czasami konieczne jest wprowadzenie farmakoterapii o działaniu przeciwzapalnym i przeciwbólowym [12]. Manualne odbarczenie stawu krzyżowo-biodrowego prawego Pacjent leży na lewym boku przodem do terapeuty. Noga prawa ugięta w stawie biodrowym (pod kątem prostym) i kolanowym spoczywa na leżance przed nogą lewą, noga lewa wyprostowana. Lewa dłoń terapeuty położona w okolicy prawego guza kulszowego, prawa dłoń spoczywa na prawym barku pacjenta (zdj. 1). Poleca się pacjentowi wykonanie wdechu. Podczas głębokiego wydechu terapeuta jedną ręką stabilizuje bark lub dolne żebra po przeciwnej stronie, drugą naciska i przesuwa okolicę pośladka w kierunku do siebie (zdj. 2). Po zabiegu należy wykonać test wyprzedzania, który polega na tym, że pacjent stoi tyłem do badającego z wyprostowanymi nogami w stawach kolanowych, obie stopy równo na podłodze. Należy wyczuć kciukami oba kolce biodrowe tylne górne. Poleca się pacjentowi wykonanie skłonu do przodu. W skłonie tułowia ocenia się położenie oraz ruchomość obu kolców. Brak obniżania się kolca albo obecność objawu wyprzedzania świadczy głównie o zablokowaniu stawu krzyżowo-biodrowego po stronie badanej. Energizacja mięśni (PIR) Przed rozpoczęciem PIR należy wykonać test funkcjonalny. Pacjent leży na plecach z nogami ugiętymi w stawach kolanowych, terapeuta klęczy przed stopami pacjenta i stabilizuje je. Poleca się wykonanie skrętu kolan w prawą, następnie lewą stronę. Należy porównać różnice w odległości stawów kolanowych od podłoża. Po zakończeniu PIR należy powtórzyć test funkcjonalny. Poizometryczna relaksacja mięśni (angażowanie mięśni otaczających miednicę): leżenie na plecach, nogi ugięte w stawach kolanowych, skręcone maksymalnie w jedną stronę. Opór: jedna ręka na stopach pacjenta, druga przyłożona po bocznej stronie uda (zdj. 3). Poleca się wykonanie ruchu przeciwko oporowi terapeuty. W momencie gdy pacjent przepchnie dłonie terapeuty (zdj. 4), poleca się rozluźnienie i wykonanie głębokiego wdechu, następnie podczas wydechu spycha się kolana do pozycji wyjściowej. Relaksację należy wykonać dla obu stron, po 5–8 powtórzeń na każdą stronę. Należy dawkować równe napięcia i wyrównać je po obu stronach. Poizometryczna relaksacja mięśni (angażowanie mięśni przywodzicieli uda, pośladkowych średnich oraz czworobocznych lędźwi): leżenie na boku z nogami wyprostowanymi. Opór: jedna ręka przyłożona w okolicy bocznej uda, druga na ramieniu pacjenta (zdj. 5). Poleca się uniesienie całego tułowia i nóg przeciwko oporowi terapeuty (zdj. 6). Technikę należy wykonać obustronnie, po 5–8 powtórzeń na każdą stronę. Ćwiczenia wzmacniające W terapii stawu krzyżowo-biodrowego zastosowanie mają ćwiczenia stymulujące głębokie mięśnie stabilizujące. Są to przede wszystkim podpory (przodem, tyłem, bokiem), kombinacje ćwiczeń w pozycji klęku podpartego oraz ćwiczenia w wyższych pozycjach na małej płaszczyźnie podporu oraz na niestabilnym podłożu. Ćwiczenie 1. Angażowanie jednostronnie mięśnia pośladkowego wielkiego oraz jednostronnie czworobocznego lędźwi, prostownika grzbietu, biodrowego większego po obu stronach, skośnych brzucha, poprzecznego brzucha. Leżenie na plecach, jedna noga ucięta w stawie kolanowym, zgięta pod kątem prostym, druga wyprostowana (zdj. 7). Ruch: jednoczesne uniesienie bioder oraz wyprostowanej nogi, tak aby oba uda były równoległe (zdj. 8). Ćwiczenie należy wykonać obustronnie. Ćwiczenie 2. Leżenie na plecach, obie golenie i stopy znajdują się na podwieszkach. Ruch: uniesienie obu bioder (zdj. 9). Ćwiczenie 3. Leżenie na plecach z nogami ugiętymi pod kątem prostym. Lewa dłoń przyłożona z przodu na lewym udzie, prawa ręka przyłożona z tyłu na prawym udzie (zdj. 10). W tej pozycji należy docisnąć lędźwie do podłoża. Ruch: maksymalny nacisk udami na dłonie (lewe udo naciska w górę, prawe w dół). Podczas ćwiczenia dłonie stawiają opór udom, tak aby uzyskać napięcie izometryczne. Pacjent powinien czuć napięcie na lewych zginaczach bioder i prawych prostownikach. Napięcie należy utrzymać w granicach 10 s. Ćwiczenie należy wykonać obustronnie. Ćwiczenie 4. Stanie, ręce wzdłuż tułowia, w dłoniach laska gimnastyczna. Ruch: wykrok z jednoczesnym uniesieniem dłoni (zdj. 11). Podczas ćwiczenia miednica nie powinna zmieniać położenia. Ćwiczenie należy wykonać obustronnie. Ćwiczenie 5. Leżenie przodem, tułów podparty na przedramionach (zdj. 12). Ruch: oderwanie bioder od podłoża (zdj. 13). Utrudnieniem ćwiczenia jest dodatkowe uniesienie jednej nogi (zdj. 14). W przypadku wykonywania... Artykuł jest dostępny w całości tylko dla zalogowanych użytkowników. Jak uzyskać dostęp? Wystarczy, że założysz bezpłatne konto lub zalogujesz się. Czeka na Ciebie pakiet inspirujących materiałow pokazowych. Załóż bezpłatne konto Zaloguj się
OTXAE7. 186 383 171 104 95 92 99 345 448
specjalista od stawu krzyżowo biodrowego